Quasi-wegetariańskie diety: pescetrianizm

Dla wielu osób, które chcą przejść na wegetariańskie jedzenie, dość trudno jest zrobić to z dnia na dzień. Pomimo głębokiej motywacji, przejście od zwykłego schematu żywieniowego do diety, choć o wiele bardziej użytecznej z punktu widzenia zdrowia, jest zawsze związane ze złożonością i stresem siły woli..

Dlatego na świecie istnieje tak wiele quasi-wegetariańskich diet. Diety, które pomagają w łagodzeniu ostrych kątów przy przejściu z nawykowej na wegetarianizm. Jeden z nich porozmawiamy dzisiaj.

Pesquetarianism jest dietą pół-wegetariańską, której zwolennicy, wraz z wykorzystaniem produktów pochodzenia roślinnego, pozwalają na spożycie ryb i wszelkich innych owoców morza. Jednak sand-wegetarianie odmawiają jedzenia mięsa zwierząt stałocieplnych. Stosowanie takich produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak produkty mleczne i jaja, jest opcjonalne. Niektórzy zwolennicy peketarianizmu dopuszczają ich stosowanie, podczas gdy inni opowiadają się za ścisłym zakazem spożywania jakichkolwiek nie wegetariańskich produktów innych niż ryby.

Pomimo faktu, że Pesqueratrianizm, w swoich poglądach i cechach dietetycznych, jest niezwykle zbliżony do wegetarianizmu, Wegetarianie nie uważają tego sposobu jedzenia za naprawdę wegetariańskie. Najbardziej wpływowa organizacja wegetariańska w świecie, brytyjski Wegetariańska Społeczność (British Wegetariańska Society), założona w 1847 roku, nie jest jeszcze gotowy, aby rozpoznać pescowegetarianizm diety wegetariańskiej i widzi go tylko jako możliwy krok w przejściu na dietę wegetariańską.

Sam wygląd Psketarianship jest trudny do wyśledzenia w czasie. Niektórzy odnoszą się do niego w momencie pojawienia się terminu “Psketarianism” i pochodzą z lat 90. ubiegłego wieku. Inni twierdzą, że pescowegetarianizm znaną od czasów Jezusa Chrystusa, który podczas jednej z jego kazań do swoich zwolenników oferowanych właśnie taki zestaw produktów. Taki czy inny sposób, ale możemy z całą pewnością powiedzieć, że pescowegetarianizm jako preferowanego sposobu odżywiania, jest typowy dla wielu ludzi żyjących w bliskim sąsiedztwie dużych zbiorników wodnych i nie mają wiele powodów możliwością bydła hodowlanego. Pesquetarianism jest obecnie tradycyjnym sposobem żywienia dla wielu mieszkańców wybrzeża w krajach Azji, Europy Północnej i na Karaibach.

Także piscetarianism jest podstawą diety śródziemnomorskiej, kierując się zasadami inspirowanymi dietetycznymi preferencjami mieszkańców nadmorskich regionów Morza Śródziemnego.

Dieta śródziemnomorska została opracowana przez dr. Waltera Willetta w połowie lat dziewięćdziesiątych. Ta metoda żywienia opiera się na preferencjach żywieniowych mieszkańców. Kreta, większa część Grecji i południowych Włoch. Wraz z regularnej aktywności fizycznej, dieta ta jest przymocowana szczególną wagę do jedzenia świeże warzywa i owoce, oliwa z oliwek jako główne źródło tłuszczu, przetwory mleczne (w szczególności sery i jogurty), a także ryb i owoców morza. Dieta śródziemnomorska pozwala na minimalne spożycie drobiu, chociaż zaleca całkowite porzucenie go oraz jaja (nie więcej niż cztery sztuki na tydzień). Z używania produktów mięsnych zaleca się całkowite porzucenie, ale dozwolone jest użycie niewielkiej ilości wina (głównie czerwonego).

Samo słowo “Psketarianism” jest neologizmem złożonym z dwóch słów. Włoskie słowo pesce (ryba) i angielska wegetariańska (wegetariańska) razem zrodziły nowe słowo pescetarian (Pescetarian). Po raz pierwszy słowo to zostało oficjalnie przetłumaczone na angielski w słowniku Merriam Webster (Merriam Webster) w 1993 roku.

Dla większości Peketarian wybór diety opiera się przede wszystkim na silnym przekonaniu, że ich stosowanie w żywności czerwonego mięsa iw ogóle mięso zwierząt ciepłokrwistych powoduje szkodę dla zdrowia. To stwierdzenie w pełni odpowiada faktowi, że czerwone mięso zawiera dużą ilość tłuszczów nasyconych. Wiadomo również, że żywność pochodzenia zwierzęcego, nadmiernie bogata w cholesterol i sól, jest wyjątkowo uboga w witaminy, błonnik i przeciwutleniacze. Wszystko to znacząco zwiększa prawdopodobieństwo chorób, takich jak choroby XXI wieku, takich jak otyłość, cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, choroby układu sercowo-naczyniowego, a nawet raka.

Jednocześnie, dieta oparta na jedzenie warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste, orzechy i ryby znacznie podnosi poziom zawartości w organizmie lipoprotein o wysokiej gęstości (tzw dobry cholesterol). Wiele gatunków ryb jest bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3. Naukowo udowodniono, że te kwasy tłuszczowe zmniejszają ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego i raka.

Innym ważnym faktem jest to, że owoce morza i ryby są doskonałym źródłem żelaza, które pozytywnie wpływa na krew i zapobiega rozwojowi tak groźnej choroby jak niedokrwistość.

Odpowiednio zaplanowana dieta piscarska, zawierająca wystarczającą ilość białka, niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin i minerałów, jest doskonale zrównoważonym źródłem wszystkich składników odżywczych, jakich potrzebuje nasz organizm. Poza tym można powiedzieć, że większość dietetyków zgadza się, że na podstawie Psketarianship, przy odpowiednim planowaniu, można tworzyć rodzaje diet, które doskonale pasują do każdego wieku grupy i każdego okresu życia, w tym dzieciństwa, wieku dojrzewania, a nawet ciąży. Oczywiście, nie zapominaj, że przygotowując dietę dla dziecka, matki w ciąży lub karmiącej, zawsze powinieneś skontaktować się z dietetykiem, który pomoże ci odpowiednio zrównoważyć żywienie w każdym przypadku.

Wszystko to daje Pescetarianom prawo do stwierdzenia, że ​​ich dieta jest jednym z najlepiej zrównoważonych planów wśród diet wegetariańskich.

Jednakże, podobnie jak każdy inny rodzaj pożywienia, Pescetarian ma swoje własne negatywne strony. Główną wadą peketarianizmu można nazwać faktem, że w naszych czasach stosowanie pewnych rodzajów ryb i owoców morza może prowadzić do takich niepożądanych konsekwencji, jak zwiększony poziom rtęci w organizmie i niektórych innych substancji toksycznych. Z tych samych niepożądanych konsekwencji może wynikać po prostu i stosowanie zbyt dużej ilości ryb i owoców morza. Współcześni dietetycy zalecają jedzenie nie więcej niż 200-300 gramów tygodniowo ryb. Oznacza to, że w tygodniu nie powinieneś jeść więcej niż jedną lub dwie porcje dań rybnych lub owoców morza.

Ta ilość produktów rybnych wystarczy, abyś poznał niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Jednocześnie głównym źródłem białka i innych kwasów tłuszczowych, takich jak omega-6 i omega-9, powinno być wytwarzanie roślin strączkowych, ziaren i dodatków do żywności.

W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób z nadmiernym spożyciem ryb i owoców morza i związanego z nadmiarem dopuszczalnej zawartości rtęci i substancji toksycznych, Departament Ameryki o kontrolę nad Food and Drug Administration (FDA) sporządziła listę ryb i owoców morza, zawartość substancji szkodliwych w której minimalne. Te produkty to: anchois, małże, kraby, śledź, łosoś, sardynki i kalmary.

Na zakończenie chciałbym podzielić się kilkoma bardzo interesującymi przepisami, które mogą ozdobić każde pescutarianne menu.

Papryka faszerowana tuńczykiem, zieleniną i orzeszkami pinii

Składniki:
5 słodkich czerwonych papryki,
200-250 gr. tuńczyk,
1 szklanka posiekanej natki pietruszki,
½ szklanka posiekanej zielonej cebuli,
5 łyżek Orzechy sosny,
4 łyżki stołowe startego parmezanu,
olej roślinny, sól, pieprz.

Przygotowanie:
Papryczki spłukać, przyciąć wierzchołki, obierać nasiona i blanszować wrzątkiem przez około 5 minut.

Na patelni rozgrzać olej roślinny, dodać orzechy cedrowe, posiekaną natkę pietruszki, posiekaną zieloną cebulę i filet z tuńczyka, pokroić na małe kawałki. Smaż przez 5-7 minut, często mieszając.

Napełnij paprykę farszem z ryb, zieleni i orzechów i posyp każdą papryką na wierzchu tartym parmezanem.
Umieść paprykę w foremce, naoliwić i wyślij do piekarnika na 20 minut w 180-200 stopniach.
Podawać z pałeczkami z pietruszki i smażonymi orzeszkami piniowymi.

Kałamarnice z zieloną cebulą na wschodzie

Składniki:
3 tuszki kalmarów,
1 szklanka posiekanej zielonej cebuli,
¼ szklanka posiekanej kolendry lub pietruszki,
1 mała papryczka chili,
1 mały kawałek imbiru,
1 łyżka. oliwa z oliwek,
1 łyżka. olej sezamowy,
2 łyżki stołowe sos sojowy.

Przygotowanie:
Pod strumieniem zimnej wody pokrój i oczyść nasiona papryczki chili. Drobno posiekać, wymieszać z posiekaną kolendrą, zieloną cebulą i drobno posiekanym imbirem. Dodaj jedną łyżkę stołową. sos sojowy i dokładnie wymieszaj. Pozostaw do marynowania przez 15 minut.

Kalmary kałamarnic i pokrój je w kółko.

Na dużej patelni z grubym dnem, najlepiej w woku, na silnym ogniu, podgrzej mieszaninę sezamu i oliwy z oliwek i dodaj kalmary, smażyć przez 5 minut, ciągle mieszając.

Następnie dodaj marynowane zielone warzywa z pieprzem i imbirem, zgaś wszystko przez kolejną minutę i natychmiast usuń z ognia.
Bądź ostrożny! Nie należy przesadzać z podpaleniem kałamarnicy, bo inaczej staną się wyjątkowo trudne.
Gotowe danie do wypełnienia pozostałego sosu sojowego.

Podawać z ugotowanym ryżem, przyozdobić pietruszką lub kolendrą i kawałkami świeżego lub marynowanego imbiru.

Dmitry Zhalnin