Rzeźba

Owoce i warzywa to naprawdę wyjątkowe produkty. Są smaczne, zdrowe, piękne zarówno w formie naturalnej, jak i gotowanej. Ponadto dostarczają materiału do oddzielnego kierunku w sztuce podawania – rzeźbienia lub wyobrażania cięcia. Chociaż ten termin pochodzenia angielskiego pojawił się nie tak dawno temu, sztuka rzeźbienia ma kilkaset lat. Pojawił się w Azji południowo-wschodniej, aby udekorować stół warzywny i nazywał się Kae Sa Luk. W Europie, historycznie nie było potrzeby czasochłonnych potraw dekorowanie, ponieważ nie było brak różnorodności produktów: ptactwa, bydła i drobiu, zbóż, owoców morza, jagody, grzyby. W wielu krajach Azji zakazy religijne dotyczące konsumpcji mięsa zawsze były silne. Wybór produktów był niewielki, a umiejętne rzeźbienie jasnych owoców i warzyw uszlachetniło świąteczny stół szlachty. W wielu kuchniach azjatyckich zwyczajowo “maskuje się” smak oryginalnego produktu, a wycinanie produktów o dziwnych formach nie jest w ogóle wygodne. Czasami trudno jest rozpoznać marchewkę, cukinię lub ogórek w kwiatach, ptakach, smokach.

W każdym regionie sztuka rzeźbienia produktami nabrała specjalnych cech. Na przykład w Chinach zwyczajowo wycina się obrazy fabularne, sceny bitewne, symbole feng shui, hieroglify, zwierzęta i ludzi. Jednocześnie stosuje się szablony i szeroką gamę narzędzi skrawających: nacięcia, formy, zakrzywione noże. Japońska sztuka gotowania nazywa się mukimono. W dużym stopniu powtarza chińskie tematy, ale różni się uniwersalnym nożem do cięcia owoców morza (hocho). Tajscy mistrzowie, którzy przyjęli sztukę rzeźbienia od Chińczyków, wolą tworzyć kompozycje kwiatowo-kwiatowe i pracować ze specjalnym “tajskim” nożem w połączeniu z kilkoma siekaczami. Technika chińskiego rzeźbienia jest łatwiejsza do nauczenia, ale język tajski jest znacznie wyższy pod względem wyrafinowania i wyrafinowania. To tajscy rzemieślnicy po opanowaniu technik dekorowania naczyń prowadzą do tworzenia złożonych obrazów, cennych filiżanek i rzeźb.

W nowoczesnej Europie i Ameryce rzeźba stała się popularnym środkiem dekorowania potraw restauracyjnych. Dziś, gdy już trudno jest wymyślić coś zupełnie nowego w sztuce kulinarnej, szefowie kuchni przywiązują ogromną wagę do chwytliwych dekoracji. Wystawy kulinarne nie obywają się bez demonstrowania umiejętności rzeźbiarzy. Nikt nie jest zaskoczony różami i gwiazdami z buraków i kiełbasy, ale najprostszy rzeźbiony arbuz może zamienić go w główną dekorację stołu. Innym ważnym Plus rzeźbione ornamenty, że dzieci, które często muszą przekonać do jedzenia surowej marchwi lub kapusty, szczęśliwy jeść Kwiat, Stożek i inne rzeźby użyteczne warzyw. Rzeźba jest także sposobem rozwijania wytrwałości i wyobraźni u dziecka.

Możesz nauczyć się rzeźbienia na kursach w Tajlandii, gdzie możesz tworzyć arcydzieła na własne oczy, lub możesz samodzielnie uczyć się z książek i kursów wideo. Najważniejsze w tej sztuce jest fantazja i mocna ręka, a żaden mistrz tego nie nauczy. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę kopiowania w procesie uczenia się podstawowych technik, pierwszym krokiem do niezależnej kreatywności jest możliwość zobaczenia wyniku w dostępnym materiale i wykorzystania unikalnego kształtu owocu do stworzenia wyjątkowej rzeźby. Możesz przejść do innego, bardziej skomplikowanego sposobu: wymyślić gotowy produkt i wybrać odpowiedni materiał.

Tajlandzcy mistrzowie rzeźbienia pracują jako specjalny “tajski” nóż z wąskim, zakrzywionym, obosiecznym ostrzem. Istnieje wiele form noży rzeźbiarskich, pozwalających na wycięcie dowolnych detali. Z nożem-pillerem można czyścić warzywa i usuwać drobne wióry; nóż w kształcie sierpa jest wygodny do cięcia płatków i łuków; Nóż kalibrujący służy do cięcia blach falistych; Za pomocą owalnych i okrągłych ostrzy można wykonać wykopy i wgłębienia; trójkątny nóż do grawerowania ułatwia cięcie rowków o różnej głębokości i szerokości; nóż do cięcia słomy może tworzyć bardzo cienkie elementy; serpentinore tnie wióry w rodzaju temperówki; Ostre szydło w kształcie spirali może przecinać zorientowane tunele; narzędzie “wałki” jest bardzo łatwe do cięcia girlanda z twardych warzyw. Oprócz noży, aby stworzyć arcydzieła rzeźbienia będziesz potrzebował nożyczek, pincety i pędzla do nakładania galaretek i barwników na gotowe produkty.

Aby stworzyć najprostsze figury, ostry nóż i nożyczki. Najważniejszym warunkiem jest ostrość noża. Dobrze wyćwiczony nóż wykonany z wysokiej jakości stali powinien bez wysiłku przecinać cienki papier jednym ruchem. Im cieńsze ostrze noża, tym lepiej. Nieodpowiedni ostry nóż zdeformuje miąższ owocu. Zaleca się używanie noża wykonanego ze stali o wysokiej jakości również dlatego, że nie ma wpływu na kolor produktów, podczas gdy stal o niskiej jakości może sprawić, że kolor owoców będzie blady lub ciemny. Wygodnie jest używać skalpela chirurgicznego ze stali chirurgicznej lub profesjonalnych siekaczy do linorytu i rzeźbienia w drewnie.

Tradycyjne materiały do ​​rzeźbienia to południowe egzotyczne owoce, i to nie tylko dlatego, że od nich mistrzowie azjatyccy tworzą swoje arcydzieła, ale także dlatego, że są jasne i soczyste. Najpopularniejszym “surowcem” do artystycznego rzeźbienia jest arbuz, ponieważ łączy w sobie aż 3 kolory i stanowi świetne pole do kreatywności. Ponadto arbuz ma gęstą skórkę, z której można zrobić kosz. Z melona, ​​dyni, cukinii i ogórka również uzyskają ciekawy kształt, ale nie będzie takiej gry koloru jak w arbuzie. W wyborze materiału do rzeźbienia należy przestrzegać pewnych zasad. Na przykład, marchew powinna być płaska i gładka, rzodkiewki – jasne i duże, cytryna i pomarańcza – najbardziej świeży kantalupa – lekko niedojrzałe jabłka – o gładkiej cerze, ogórki – gładkie i ciemnoskórego dyni szorstkiej skóry mają bardziej kameralny i wygodny w pracy cielesnej. Wiele warzyw nie jest przetwarzanych, ponieważ tylko w swojej surowej postaci nadają się do rzeźbienia. W rezultacie ziemniaki i rzepa są wykorzystywane w surowej postaci i służą jedynie jako dekoracja.

Zanim zaczniesz rzeźbienie, zastanów się, czy ta dekoracja nadaje się do danej potrawy. Połączenie powinno być nie tylko kolor, ale również do smaku, na przykład, kolorów garnitur cytryny owoce morza i dań mięsnych – dekoracje z marchwi i ogórka. Pomarańcze, cytryny, awokado, papryka i cukinia, cukinia mogą być kosze jadalne kompozycje deser serwowane są indywidualnie do każdego gościa. Nie przeciążaj naczyń ozdobami. Aby podkreślić, wybierz kontrastujące kolory. Wcześniej pomyśl o rozmieszczeniu wszystkich elementów na talerzu.

Wszystkie warzywa i owoce do rzeźbienia powinny być idealnie czyste i suche. Niektóre materiały wymagają dodatkowej obróbki: pomidory i jabłka należy namoczyć w wodzie z sokiem z cytryny i od czasu do czasu skropić sokiem z cytryny, aby nie ściemniały; Wstępnie namoczone w cebuli wodnej nie sprawią, że będziesz płakać; marchwi, wręcz przeciwnie, nie powinny być moczone przed rzeźbieniem, ale zanurzenie gotowego produktu spowoduje, że będzie bardziej jędrny i soczysty; Surowe ziemniaki należy umyć przed i po nałożeniu na nie. Arbuzy są łatwiejsze do cięcia ciepłym, a oznaczenia wykonywane są za pomocą zmywalnego markera. Użyj wzorców lub wzorów, aby narysować wzory. Zaleca się umieszczanie gotowych produktów na krótki czas w lodowatej wodzie. Każdy rodzaj owoców i warzyw po rzeźbieniu powinien być przechowywany osobno w lodówce w zamkniętych pojemnikach, zanim zostanie bezpośrednio połączony z kompozycją.

Współcześni mistrzowie rzeźbienia nie ograniczają się do tradycyjnych kompozycji kwiatowych, ale tworzą konceptualne i pełne humoru kompozycje owoców, skorupek jaj, chleba i wszystkiego, co ma pod ręką. Na przykład delfin z bananów wyskakujący z niebieskiej galaretki nie odpowiada tajskim tradycjom, ale to nie przeszkodzi, aby danie stało się centralnym ozdobą świątecznego stołu.

Niektórzy artyści tworzą nawet obrazy, kompozycje przestrzenne i miniaturowe klasyczne rzeźby z produktów.

Próbki aplikacji do rzeźbienia

Jabłka w kropki

Weź czerwone i zielone jabłka tego samego rozmiaru, okrągła tarcza do cięcia wgłębień wycięte z każdego jabłka i kilka sztuk, aby zamienić je: czerwone okręgi w zielonych jabłek i vice versa.

Kwiaty z pieprzu

Czerwoną lub zieloną paprykę można łatwo zmienić w lilie, wykonując kilka podłużnych nacięć od samej podstawy do końcówki i umieszczając w wodzie lodowej, aż do otwarcia płatków.

Jeśli cała papka wyciśnie się z szypułki, pozostawiając na niej nasiona, to łatwo jest zrobić kwiat kału. Po prostu wyciśnij liść z miąższu i przekłuj go szypułką.

Róża ze skórki pomidora

Obierz pomidora spiralnie za pomocą jednej taśmy o tej samej szerokości ze środka owocu. Skręć różę ze skóry z przeciwnego końca.

Tajski kwiat

Wytnij kęs okrągły z rzodkiewki, rzepy lub cukinii i utwórz symetryczne szyszki wskazujące krawędzie płatków. Za pomocą ostrego noża odetnij płatki od krawędzi do środka. Wytnij mały płatek w każdym płatku i usuń nadmiar miazgi wykałaczką.

Astra z rzepy

Połowa rzepy obiera i obiera pierwsze płatki cienkim półkolistym nożem. Następny rząd płatków powoduje, że krajarka ma większą średnicę i usuwa cienką warstwę za nimi. Zrób kilka rzędów płatków i wyostrz rdzeń.

Anemony z rzodkwi i maku

Obierz rzodkiewkę ze skórki i pokrój ją na pół. Pośrodku nacięcia wykonaj zagłębienie na środku i wytnij miazgę w kole, pozostawiając środek nietknięty, aby utworzyć dwie cienkie warstwy. Odetnij pozostałą część (możesz zrobić z niej mniejszy kwiatek). Nożyczki tworzą zaokrąglone płatki dolnego rzędu, a następnie w kolejności schodkowej i w drugim rzędzie. Zanurz płatki w zimnej wodzie. Z kawałka marchewki lub daikon ułóż środek, przycinając go siatką, aby uzyskać pręciki. Zanurz pręciki w maku i przymocuj środek do kwiatu. Pomaluj płatki kurkumą, sokiem z buraków lub barwnikami.
W ten sam sposób powstają stokrotki, wystarczy tylko jedna warstwa spiczastych długich płatków.

Lotus z ogórka

Odciąć gładki gruby kawałek ogórka na długości 7-8 cm i wyciąć cienkie płatki z cięcia, nie osiągając 1,5-2 cm do końca. Zewnętrzne płatki będą zielone na zewnątrz, a wewnętrzne całkowicie białe. Użyj nożyczek do wyostrzenia płatków. Usuń pozostały rdzeń, a na jego miejsce włóż kawałek marchwi za pomocą wykałaczki. Przygotuj kwiat na kilka minut w zimnej wodzie, aby płatki się otworzyły.
Ten sam rodzaj kwiatu można wykonać z marchwi.

Róże z frytek

To danie nie wymaga specjalnych umiejętności rzeźbienia, ale wygląda bardzo imponująco. Róże nie są wycinane z całych ziemniaków, ale są wykonane z płatków i smażone w głębokim tłuszczu. Do zapinania kwiatów potrzebne są małe drewniane wykałaczki (możesz przeciąć o połowę zwykłe wykałaczki).

Weź staromodny ziemniak o odpowiednim kształcie i pokrój cienkie, półprzezroczyste plastry i płatki na specjalnej tarce, a także kilka bloków, wokół których owiniesz płatki. Płatki wraz z wykałaczkami moczyć przez 2-3 godziny w solance (1 łyżeczka soli na 1 litr wody) w celu zmięknięcia. Wykałaczki są moczone, aby zapobiec ich spaleniu. Pomaluj plastry ziemniaków sokiem z buraków, możesz dostać różowe lub czerwone róże.

Aby zrobić róże, pokrój płatkami płatki i połóż je na przemian: zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Każde 3-4 płatki są trzymane razem z kijem i dalej owijają kwiat płatkami. W przypadku dużej otwartej róży, zajmie ona do 20 płatków, wystarczy 3-4 pąki dla pąków. Gotowe kwiaty zostawiają na serwetce do wyschnięcia, aby wrzący olej nie rozprysnął się podczas smażenia. W tym czasie rozgrzej olej roślinny w kalafiorze i zanurz róże tam z głową w dół. Po 1-2 minutach, gdy płatki są otwarte, przerzuć kwiaty do jednolitego smażenia. Przygotuj kwiaty pincetą za pomocą gotowych kwiatów, pozwól olejowi spłynąć i wyjąć wykałaczki.

Olga Borodina