Kasza jaglana

Owsianka w Rosji to specjalna potrawa. Znajome, niepozorne, ale specjalne danie barwy poza Rosją przypomina barszcz, rosół, kapustę i wódkę. Owsianka jest zarówno dumą narodową, jak i marką, ale przede wszystkim – szczytem kulinarnej sztuki starożytnej Rosji.

Owsianka zawsze specjalne danie: ceremoniał, uroczyste i zarazem pierwsze danie na bankiety i uroczystości, takich jak wesela. Słowo “owsianka” czasami oznaczało ucztę, a czasem świat. Kasha nawet wezwał ogólną akcję – spotkanie lub kampanię wojskową. Istnieje wersja, że ​​święta w starożytnej Rusi różniły się owsianką i wszystkimi innymi. W annałach z XII i XIV wieku można znaleźć odniesienia do tego, jak Aleksander Newski zorganizował “wielki bałagan” w Toropets i Nowogrodzie. Owsianka może rzeczywiście być bardzo satysfakcjonujące karmić, ale bałagan w rozumieniu święto, prawdopodobnie miał szczególne znaczenie – to było bliżej, jednocząc ucztę. Owsianka służyła jako danie, które było ugotowane w jednym dużym meloniku, a wszyscy jedli to samo danie, na równych zasadach. Wartość ta jest mocno zakorzeniona w języku rosyjskim, a teraz nie wahaj się powiedzieć „kolega”, „go owsianka nie spawać”, aby używać słowa na, wydawałoby się, kulinarną danie, ale w praktyce – z wyjątkiem gotowania więcej i mechanizmy społeczne . Kasha, a raczej podobnie brzmiące słowa, nazywają te same potrawy we wszystkich krajach słowiańskich. Wrastanie w formy językowe pozwala nam powiedzieć, że słowo “owsianka” jest jedną z pierwszych kulinarnych imion starożytnych Słowian. Kasha została wyznaczona przez wspólnotę, jedność, zbiorowość, artel, a nawet pokrewieństwo. “Pikowanie owsianki” to nie tylko gotowanie jednej potrawy, ale przede wszystkim ważna praca polega na zaufaniu i silnym związku.

Okazuje się, że zboża – to więcej niż tylko posiłek, a zmniejszył zainteresowanie kaszy można uznać za wskaźnik, lakmus, określenie nastrojów społecznych. Przygotowanie owsianki w Rosji jest porównywalne do gotowania piwa w krajach Europy Zachodniej, produkcja wina w Hiszpanii, pilaw w Azji Środkowej czy kanapki w USA. Oczywiście w każdym krajowym daniu ważne jest, aby móc go ugotować, aby zaskoczyć gości. Owsianka powinna być nie tylko pożywną masą, ale także niezwykle smaczna, krucha, puszysta, pachnąca i bardzo przydatna. Uważa się, że starożytna tajemnica gotowania kuropatw została utracona, a sposób przygotowania owsianki nie ma żadnego porównania z dawnymi czasami. Spróbujmy bardziej szczegółowo, aby zdemontować całą technologię przygotowywania zbóż i cech dla każdego z nich. Powinniśmy natychmiast dokonać rezerwacji, że, mówiąc o starożytnych receptur zbóż, powinno oznaczać gryka, jęczmień, orkisz) (polbennuyu, proso (proso, owies) i zielony (od niedojrzałym żyta).

Odmianę zbóż uzyskuje się przy różnych stopniach rozdrabniania ziarna. Każde zboże ma kilka stopni (całe ziarno, zgniecione, zgrane lub nie, dojrzałe lub zielone). Kuropatwy przygotowano w różnych środowiskach (woda, mleko), w trybach temperatury i czasu (w piekarniku); różniły się również składem “nadzienia” (słodkiego – na miód lub melasę, słone, tłuste). Potrzeba “opcji” powstaje, gdy smak jednej owsianki zaczyna być nudny. Manipulowanie stopniem mielenia ziarna, medium do gotowania i mieszania różnych zbóż, możesz uzyskać tysiące opcji zbóż, z których każda będzie smaczna i przydatna.

Owsianka pojawiła się i stała się zakorzeniona w rosyjskiej kuchni dzięki piecu. Tradycyjne rosyjskie piece pozwoliły stworzyć miękki reżim temperaturowy, w którym owsianka przygotowywała się przez długi czas. Po podgrzaniu piekarnika i ugotowaniu chleba stopniowo obniżająca się temperatura pozwoliła na “męczenie” żeliwa z owsianką przez wiele godzin, piekarnik dosłownie “ugotował się”. Witaminy i mikroelementy z tą metodą gotowania pozostały w środku, a kaszki były bardzo pożywne. Oprócz żywienia, owsianka zawsze była smaczna i prosta, dostępna dla każdej potrawy. Pamiętając o osobliwościach rosyjskiego piekarnika, można spróbować odtworzyć przygotowania każdej owsianki w nowoczesnych warunkach, biorąc pod uwagę cechy każdego z płatków. Teraz trudno jest znaleźć kuchnię z rosyjskim klasycznym piecem, a większość właścicieli nawet nie spróbuje stopić pieca na drewno. Jednym słowem, piekarnik pozostawił w odległej przeszłości, zostawiając nas z pieca, czyli pieców.

W piekarniku można również ugotować owsiankę, szczególnie jeśli urządzenie pozwala na pracę w niskich temperaturach (150-180 stopni). Jeśli chcesz wypróbować metodę “pieca”, będziesz potrzebował grubościennych naczyń, które utrzymają ciepło przez długi czas i dobrego piekarnika. Najprostszym sposobem jest ugotowanie owsianki po wstępnym namaczaniu. Zmierzone proporcje zbóż moczyć przez kilka godzin (na przykład w nocy), dokładnie rozgrzać piekarnik, postawić już prawie zaabsorbowany zad, ustawić minimalną temperaturę i wyłączyć ogień po 10 minutach. Wtedy piec zrobi wszystko sam. Za godzinę możesz jeść. Bardzo dobry i ekonomiczny okazuje się gotować owsiankę natychmiast po upieczeniu szarlotki – piekarnik jest wciąż gorący, a zgromadzone w nim ciepło wystarcza na niewielką ilość owsianki. Jeśli nie chcesz się zanurzyć, musisz poeksperymentować z czasem gotowania. Na najwolniejszy ogień gryki wystarcza na około 20-30 minut, po tym trzeba wyłączyć ogień. Ziarno jęczmienia perłowego zajmuje godzinę lub więcej. Otwory kontrolne będą wymagane przy sprawdzaniu gotowości. Pary przygotowań “krawieckich” w tym trybie – i będzie jasne, który tryb temperatury i czasu jest odpowiedni dla Ciebie.

Dla każdej owsianki używane płynne medium – woda lub mleko. Woda na owsiankę to dużo. W twardej wodzie owsianka okaże się mniej pyszna. I, przeciwnie – w miękkiej wodzie źródlanej owsianka otworzy cały swój aromat i smak. Woda, wypełniająca każde ziarno, staje się jej częścią, a ponadto, ponieważ smak gotowej owsianki zależy od jakości wody. Pożądane jest posiadanie przynajmniej przefiltrowanej wody, najlepiej – wody źródlanej. Bardzo słabe wyniki będą wynikać z niefiltrowanej wody z kranu. Owsianka zbierze wszystkie minusy takiej wody: nieprzyjemny zapach wybielacza, metaliczny smak i tak dalej. Wodę można poprawić przez gotowanie. To najprostszy, ale najbardziej ekstremalny środek – składniki mineralne wytrącają się, a taka woda poprawi jej właściwości smakowe, zmniejszając korzystny wpływ. W południowych krajach, gdzie problemy wodne są znacznie bardziej dotkliwe (czasem po prostu obecność wody ma tę zaletę), smak wody rozwiązany w ten sposób: gotowane ziarna w wodzie o połowę, nie pozwalając im otworzyć się i pochłaniają dużo wilgoci, woda jest odprowadzana, dodaje się w pół-owsianki gorącej mleko i doprowadzone do gotowości.

Rzadko kiedy ktoś je owsiankę za darmo. Częściej jest to podsalivayut, słodzony, doprawić masłem, śmietaną lub dżemem. W owsiance dodać grzyby, ser, suszone owoce i wiele więcej. Na przykład w przypadku kaszy gryczanej zaleca się smażoną cebulę i posiekane jaja oraz w przypadku jęczmienia perłowego – masło i śmietanę. Prawie wszystkie zboża są odpowiednimi suszonymi owocami. Rodzynki pokrojone na małe kawałki suszonych moreli, suszone śliwki – to wspaniałe “sąsiady” w kaszach. Suszone owoce, oprócz tego, że są smaczne, również bardzo przydatne – zawierają mnóstwo witamin i minerałów. Jednym słowem, owsianka i suszone owoce to podwójna korzyść. Można łączyć owsiankę i kawałki świeżych owoców.

Kasza jest samodzielnym daniem i nie nadaje się do tego jako ozdoba. Pierwszym nadzieniem dla owsianki jest masło. Starożytne rosyjskie przysłowie “Nie możesz zepsuć owsianki olejem” jednoznacznie – nie powinieneś zajmować się owsianką na olej. Oprócz masła można użyć śmietany, mleka, zsiadłego mleka, śmietany, twarogu, a nawet sera. Jeśli chcesz owsiankę bez dodatku mleczarskiego, najlepszą opcją będzie cebula (odpowiednia dla prawie każdej owsianki), pieczarki, jajka, mięso i ryby. Dwa ostatnie składniki nadają się na kleik, czyli nieszczelne kaszki. Jajka i grzyby mogą być dodawane do kruchej kaszki. Ładnym dodatkiem do wielu kaszek może być dynia. Szczególnie dobra jest dynia z kaszą jaglaną. Aby jęczmień był odpowiedni, oprócz tradycyjnych wkładów, maku. W przypadku słodyczy możesz użyć czekolady zamiast dżemu. Ciemny – dla białych i jasnych kaszek i biały – dla ciemnych. W niesłodzonych kaszach spróbuj dodać trochę imbiru, czarną lub czerwoną ostrą paprykę, pokroić pietruszkę i seler. Możesz eksperymentować z przyprawami. Niemal wszystkie kaszki są pozyskiwane z badenu, gałki muszkatołowej, cynamonu, wanilii, skórki z wszelkich owoców cytrusowych.

Przejdźmy do bardziej intymnej znajomości z kaszami. W pierwszej części postaramy się zmienić zdanie na temat niekochanych wielu tłuczonych ziemniaków.

Kasza jaglana

Pshenka to nasiona prosa, małe okrągłe ziarna o jasnożółtym kolorze. Proso jest bogate w białko roślinne o wysokiej zawartości aminokwasów leucyny i histydyny. Zgodnie ze stosunkiem białka, proso przekracza ziarna gryki, perły, ryżu, jęczmienia i kukurydzy. Proso zawiera witaminy B1, B2, PP, mikroelementy: potas, cynk, jod i inne. Millet jest w stanie usunąć z ciała produkty rozpadu różnych leków, a zwłaszcza antybiotyków. Proso ma niskiej zawartości węglowodanów i pomaga walczyć z otyłością na dwa sposoby: bez gromadzenia nadmiaru wagi kosztem węglowodanów i tłuszczów pochodzących z organizmu z pomocą członków kwasów pshonki. Kasza jaglana jest bardzo przydatna dla dzieci i osób z chorobami serca, ponieważ zawiera dużą ilość potasu. Oprócz dolegliwości sercowych, pszenica zmniejsza konsekwencje całej listy chorób, począwszy od zwykłego przeziębienia kończąc na cukrzycy. Mają pshonki jego „contra”: nie dać się ponieść pshonkoy skłonnością do zaparć, z chorobami naczyń krwionośnych i zmniejszenie kwaśności soku żołądkowego. Proso może powodować osłabienie siły działania u mężczyzn (z całkowitą dietą tłuczoną). Nie jest konieczne z tego powodu od razu wykluczyć z diety, ponieważ, po pierwsze, konieczne jest, aby obserwować umiar w korzystaniu z wszelkich produktów, a po drugie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że potencja u mężczyzn może zmniejszyć ogromną ilość produktów z niepohamowaną ich konsumpcji ( na przykład piwo), wtedy życie stanie się przerażające. Przydatne właściwości pianki, a zatem w kiszonej kapuście jest znacznie więcej.

Często proso jest brudne i wymaga dobrego czyszczenia w 5-6 wodach, a nawet w gorącej wodzie. Woda powinna stać się przezroczysta po umyciu zbóż, dopiero po tym można przystąpić do kolejnych operacji. Proso przygotowuje się w dużej ilości wody, którą odwadnia się, gdy ziarna delikatnie zmiękną. Często proso gotuje się w mleku. Woda jest potrzebna nie tylko do przygotowania prosa do gotowania w innym środowisku, ale także do pozbycia się specyficznego “prosa” smaku, który nie wszystkim może wydawać się przyjemny. W pełni ugotowane ziarna prosa dodać sól, cukier i masło. Pamiętaj, aby spróbować płynnego kleiku. Mleko za to, weź trochę więcej i gotuj przez około godzinę dłużej. Na samym końcu gotowej owsianki dodać odrobinę kwaśnej i smażonej cebuli. Kasza jaglana może być wypełniona suszonymi owocami, orzechami i gotować z dynią.

Kasza jaglana z dynią

Składniki:
0,5 szklanki proso,
1 szklanka mleka,
1 szklanka wody,
500 g dyni,
100 g rodzynek,
1 łyżka. l. cukier,
0,5 łyżeczki. sól,
masło do smaku.

Przygotowanie:
Pokrój dynię na małe kostki, gotuj przez 10 minut. Proso gotować w wodzie do połowy ugotowanego, wylać wodę, zalać gorącym mlekiem, dodać dynię, sól i gotować do zrobienia. Doprawić masłem.

Kasze są różnorodne, użyteczne i łatwe do przygotowania. Owsianka jest źródłem zdrowia, dobrego samopoczucia i nastroju. W tym zobaczycie, czytając następujące fragmenty wspaniałej opowieści o owsiance. Czekasz na opowieść o zbożach z najstarszych zbóż na świecie. Polba, jęczmień perełkowy, hominy, płatki owsiane, kasza gryczana i semoliny są nie tylko przydatnymi elementami diety, ale i jej istotnymi częściami. Wiele aminokwasów i pierwiastków śladowych zawartych jest wyłącznie w zbożach, głównie w grupach niepopularnych, czyli trudnych do przygotowania. Ale na pierwszy rzut oka są trudne. Kulinarny Eden pomoże Ci odkryć, a może pokochasz starożytne rosyjskie danie.

Aleksiej Borodin