Jęczmień perłowy

Jęczmień perłowy jest niczym więcej jak pełnymi ziarnami jęczmienia. Kasza perłowa ma złą reputację w Rosji z powodu banalnej niezdolności (z powodu braku wiedzy lub cierpliwości) do przyrządzenia smacznego. Starożytne zboże, które przez tysiące lat było cennym towarem, a nawet standardem miar długości i ciężaru w wielu kulturach, stało się niepopularne we współczesnym świecie z powodu długich przygotowań. Czasami to oszczędza czas później zamienia się w stratę czasu na korektę własnego zdrowia, a tu okazuje się, że dobre odżywianie nie odbiera, a daje cenny czas, przedłużenie żywotności i daje zdrowie. Ten artykuł, mamy nadzieję, zmieni twoje nastawienie do jęczmienia perłowego

Ziarno jęczmienia o 11 tysiącach lat znaleziono na terenie dzisiejszego Jordanu. Wiadomo, że 17 tysięcy lat temu jęczmień był uprawiany i spożywany na terytorium Palestyny. Ziarna jęczmienia znaleziono również w najstarszych egipskich grobowcach. Najwcześniejsze znaleziska jęczmienia wiążą się z czasem, gdy dana osoba nie nauczyła się jeszcze palić glinę. Jęczmień w starożytnym świecie był cenną kulturą, jego zboża opłacały się, mogły być wskaźnikiem bogactwa. Jęczmień, bogaty w witaminy i cenne minerały, wraz z praphenicą (orkiszem lub na wpół zjedzonym) i owsem stanowił podstawę dawstwa zboża starożytnych cywilizacji.

W niektórych krajach standardem środków były ziarna jęczmienia. Na przykład 5 ziaren oczyszczonego jęczmienia było równe 1 karatowi (0,048 g). Arabskie gramatura systemu jest jego ziarna jęczmienia: 1 mithqal = 20 karatowego = 100 ziaren jęczmienia dirhem 1 karat = 14 = 70 ziarna jęczmienia. W Anglii do tej pory system środków został “przywiązany” do jęczmienia, ponieważ angielski cal to trzy długości nasion jęczmienia. Rozwój ludzkości, rolnictwo i dobrobyt starożytnych cywilizacji wynika częściowo z jęczmienia. Bez jęczmienia nie byłoby piwa w Egipcie. Jęczmień był nawet symbolem Górnego Egiptu. Wysoko czczony jęczmień Sumeru, nazywający go Akiti. W starożytnych księgach Izraelczycy jęczmień uznawany za jeden z siedmiu owoców Obiecanej Ziemi, a Księga Liczb opisuje ofiarne ziarno jęczmienia. Jęczmień jest ponad 20 razy wspomniany w Biblii. W Grecji, u progu rozwoju kultury ze zbóż, hodowano tylko jeden jęczmień, uważając go za najlepszy możliwy. Platon nazwał jęczmień i pszenicę podstawą odżywiania “idealnego stanu”. W szkole Pitagorasa, znanej z surowych zasad wychowania młodzieży i ascetycznego nastawienia do jedzenia, głównym elementem był jęczmień. Później w starożytnym Rzymie gladiatorzy otrzymywali jęczmień jako nagrodę i jedzenie. Gladiatorzy nazywani byli “hordearii”, co dosłownie oznacza “jęczmienni mężczyźni”. Pierwszy przepis na owsiankę jęczmienia opisał Pliniusz Starszy w Historii Naturalnej. Jęczmień znany był nie tylko w klasycznej “kolebce cywilizacji”, ale także na wschodzie. W górach Tybetu używano tsampu – mąki z jęczmienia 2,5 tysiąca lat temu. Oczywiście takie podejście do jęczmienia rozwinęło się nie od zera.

Japoński badacz, botanik i przewodniczący japońskiego Instytutu Zdrowia Yoshihie Hagiwara (Yoshihie Hagiwara) przez około 13 lat swojego życia poświęcił się badaniu zbóż. Studiował około 150 gatunków zbóż, po czym naukowiec stwierdził, że jęczmień jest najlepszym i najbardziej użytecznym ze wszystkich zbóż na Ziemi.

Znany rosyjski podróżnik, odkrywca Nikołaj Przewalski, był niezwykle zaskoczony, gdy zobaczył pola jęczmienia na wysokości pięciu tysięcy metrów pośród ośnieżonych szczytów gór Himalajów. Jęczmień uprawiany jest w zimnej Arktyce i na gorących pustyniach.

Historia jęczmienia w Rosji jest tragiczna i pouczająca. Na długo przed tym, jak brzegi Wołgi osiedlił Słowian, rdzenne ludy ugrofińskie uprawiały jęczmień jako główną roślinę zbożową. Wykopaliska dawnych fortyfikacji potwierdzają, że jęczmień był główną trawą tych ziem, a nawet więcej – wszystkie ziemie na północ od Kijowa. Całkowite przejście w okresie 10-11 w. Na pszenicę zmusiło rolników do zniszczenia obfitych lasów iglastych pod uprawami zbóż zagranicznych. Niektórzy historycy uważają, że jest to fatalny błąd pośrednio pod wpływem zmian klimatycznych w centralnej Rosji z umiarkowaną miękkie, jak w Europie Zachodniej, w wilgoci i zimna, mamy do tej pory. Niektórzy nawet nazywają zmiany klimatyczne, które miały miejsce w XIII wieku, w ostatniej epoce lodowcowej. A wszystko to wina tego, że ludzie zaczęli niszczyć lasy zasadzić droższe pszenicy (z zyskiem sprzedać lub płacić składki do księcia) zamiast bezpretensjonalny i plony jęczmienia w naszym klimacie.

Jęczmień uprawiano nawet w Ameryce. Dzięki jęczmieniu i innym produktom, które Indianie Irokezów nauczyli wyhodować pierwszych amerykańskich osadników umierających z głodu, kolonia nie umarła z głodu. Indianie nie tylko pokazał jak uprawiać indyki, łowienie węgorzy, ale także dał kolonistów nasion jęczmienia, kukurydzy i grochu, pokazujący jak uprawiać je w nowej europejskiej ziemi. Po pierwszych obfitych zbiorach koloniści wezwali na święto indiańskiego wodza i 90 Indian. Spotkanie to obchodzone jest w USA jako “Święto Dziękczynienia”. Tylko dzięki współczesnym Amerykanom nie jest rdzenna ludność kontynentu, ale Bóg, który z czasem wysłał im Indian w tym trudnym czasie. W każdym razie, ta historia jest taka, że ​​jęczmień – produkt strategiczny, uprawianych w różnych warunkach, nie boi się zimna, szybko dojrzewa, a także zawierający kompleks witamin i pierwiastków przydatnych.

Starożytni nie wiedzieli o jego składzie chemicznym, ale zauważył, że po posiłku siły jęczmienia wypełnia ciało i chorobę „nie trzymają„intuicyjnie zdecydowaliśmy się na ten produkt. Teraz możesz umieścić ziarno jęczmienia w komponentach i zobaczyć, jakie to właściwe. Jęczmień jest bogaty w aminokwasy, niektóre z nich są na przykład niezbędne, lizyna ze swoim działaniem przeciwwirusowym, chroniąc przed opryszczką i ostrym przeziębieniem. Jest to lizyna, która pomaga w produkcji kolagenu, który spowalnia pojawianie się zmarszczek i wygładza skórę. Ziarno jęczmienia zawiera 2% tłuszczu, 4,5% błonnika, 11% białka i 66% węglowodanów. Ale lista składników mineralnych i składu witamin jest znacznie poważniejsza. 100 g ziarna jęczmienia stanowią 477 mg potasu, 353 mg (!) Fosforu, 93 mg wapnia, 12 mg żelaza. Nieco mniejszy miedź, mangan, cynk, molibden, chrom, kobalt, molibden, nikiel, strontu, jod i brom. Zwróć uwagę, jak bogaty jest jęczmień w fosfor! Jeśli pozostałe pierwiastki dostaną się do naszego ciała z różnymi pokarmami, wówczas źródło fosforu jest bardzo małe. Ten rzadki pierwiastek występuje w drogich i trudno dostępnych produktach. W tym samym czasie zwykły jęczmień perłowy jest wyjątkowo tani, ma wysoką zawartość wartościowych składników i jest dostępny niemal wszędzie. Fosfor jest niezbędny do normalnego metabolizmu właściwej absorpcji wapnia (wapń bez fosforu po prostu „przeskakuje” i brak wapnia – dziura w zęby, łamliwe kości, paznokcie i inne problemy), a także do regulacji aktywności mózgu. W jęczmieniu wystarczający zestaw witamin: A, B, D, E, PP. Jeśli porównasz skład witamin z innymi zbożami, to jęczmień wygrywa znacząco. Jęczmień skutecznie oczyszcza organizm z toksyn i toksyn oraz substancji antybiotycznej hordecin, Wyizolowany w wodzie, która została nasączona ziarnami jęczmienia, leczy choroby grzybicze skóry.

Cały jęczmień i produkty z niego – jęczmień perłowy i szałas – mieć cały kompleks właściwości leczniczych. Wystarczy powiedzieć, że w czasach, gdy medycyna konwencjonalna uznano „popularnych”, jęczmień, buliony i płyny z niego traktowane choroby nerek, zębów, hemoroidy, wątroby, zapalenie stawów, cukrzyca, otyłość, kaszel i inne choroby. Jak wiesz, najlepszym sposobem leczenia jest zapobieganie. Wystarczy regularnie jeść jęczmień i owsiankę jęczmień i wiele chorób można dowiedzieć się tylko z rówieśnikami historie zaniedbać tak wartościową część diety.

Z jęczmienia otrzymuje się kilka rodzajów zbóż. Perlovka – duże, całe ziarno ziemi. Jego nazwa została nadana za zewnętrzne podobieństwo do pereł rzecznych. Yačka lub kasza jęczmienna – zmiażdżone ziarna jęczmienia. Owsianka jęczmienna, nawiasem mówiąc, był kochany przez Piotra I, który w każdy możliwy sposób “reklamował” ją wśród swoich towarzyszy. Kto wie, być może, dzięki przydatnej kaszy jęczmiennej, król reformacji był obdarzony niestrudzoną energią i bystrym umysłem. Jęczmień perłowy nie jest łatwym zbożem, konieczne jest wydobycie z niego wszystkich użytecznych substancji i sprawienie, by owsianka była smaczna – to sztuka. Ale opanowanie umiejętności gotowania jęczmienia perłowego, gotowanie reszty owsianki będzie zupełną drobnostką. Perlovka jest przygotowana, w części, w podobny sposób jak rośliny strączkowe. Ziarna potrzebują moczenia przez 10-12 godzin w zimnej wodzie. Proporcje wody powinny wynosić: 1 litr wody na każde 200 ml płatków. Po upływie wymaganego czasu spuścić wodę i wypełnić zad w podgrzanym mleku o temperaturze około 40 stopni. Na tych samych 200 ml nasączonych ziaren zażyj 2 litry mleka. W niskiej temperaturze, doprowadzenia mleka do temperatury wrzenia (w szalce bez pokrywki) pokipyatit około 5 minut, a pulę transferu z mlekiem i jęczmień, w garnku z wrzącą wodą. Weź kąpiel wodną. Tutaj można już przykryć pokrywkę na wewnętrznej misce i od czasu do czasu wlewać wrzątek do dużego rondla. W kąpieli wodnej Kasza jęczmienna gotowana jest przez około 6 godzin. W praktyce czas przygotowania zajmuje trochę: moczyć, odcedzić, wlać mleko, zagotować i włożyć do kąpieli wodnej. W sumie można zachować w ciągu 10-15 minut, a resztę czasu jęczmień będzie przygotowany “sam”. Jest całkiem realny na wolny dzień. Na koniec powinniśmy otrzymać piękne beżowe ziarna o delikatnym smaku.

Opisany powyżej sposób przygotowania uważany jest za najlepszy, ale można gotować jęczmień perłowy, a nie na tak długo. Główną zasadą jest zawsze przesiąkanie ziarna z góry. Moczenie go wieczorem, rano można gotować owsiankę na wolnym ogniu przez półtorej godziny. Spróbuj – środek ziarna powinien być w zakresie od lekko twardego do miękkiego. Ziarna z nawet twardymi ciałami stałymi można sproszkować przez 15-25 minut oddzielnie w piecu w glinianym naczyniu z dodatkiem niewielkiej ilości gorącego mleka lub masła. Zamiast garnka można użyć głębokiej grubościennej patelni lub szufelki z nieprzywierającymi powłokami.

Smakosze mówią, że smak odpowiednio ugotowanego jęczmienia perłowego jest bardzo delikatny, bez nieprzyjemnego posmaku. Caché z perłowej kostki można dowolnie smakować za pomocą opatrunków. Klasyczny dressing na jęczmień perłowy jest kremowo-maślany, ale można używać grzybów sproszkowanych w proszku. Finowie, którym udało się wyhodować i przyrządzić dania ze zbóż jęczmiennych, zwykle wypełniają owsiankę śmietaną i masłem.

Kostromskaya (kasza jęczmienna).

Składniki:
1,5 szklanki jęczmienia,
2 litry wody,
0,5 szklanki groszku,
1 cebula,
2 łyżki. łyżki tymianku lub oregano,
3 łyżki. łyżki oleju roślinnego,
1 łyżeczka soli.

Przygotowanie:
Groszek moczony przez kilka godzin, a następnie gotować, aż ugotowane. Opłucz jęczmień w kilku wodach i gotuj w osolonej wodzie przez około 15-20 minut (od początku gotowania). Usuń całą uformowaną piankę i spuść wodę, jeśli zostanie. Dodaj groch i drobno posiekaną cebulę i gotuj na małym ogniu lub w piekarniku aż do całkowitego przygotowania. Doprawić tymiankiem, zamieszać i gotować na wolnym ogniu przez kolejne 5 minut. Wyłącz ogień, owinąć go w ciepły koc i pozostawić na pół godziny.

Aleksiej Borodin