Kamienne głowy Wyspy Wielkanocnej mają pnie

Miej каменных голов острова Пасхи есть туловища

Wiele osób wie o tajemniczych kamiennych twarzach znajdujących się na zboczach Wyspy Wielkanocnej. Ale dla wielu może to być odkrycie ogromne starożytne kamienne głowy, strzegące słynnej wyspy, są tusze.

Archeologowie Statua Wyspy Wielkanocnej Wykopali dwie z licznych posągów, aby rozwikłać tajemnicę tajemniczych kamieni i ludzi, którzy je stworzyli.

Powodem, dla którego wiele osób myśli, że są na Wyspie Wielkanocnej, jest to, że około 150 posągów pochowanych jest na ramionach na zboczu wulkanu. Są to najbardziej znane, najpiękniejsze i najczęściej fotografowane posągi. Ponieważ wielu z tych, którzy nie widzieli wykopanych posągów, wierzy, że reprezentują tylko głowę.

Posągi, które nazywane są “moai” wysokość do 10 metrów, o wadze ponad 80 ton, zostały wykute w skale wulkanicznej przez starożytnych Polinezyjczyków. Ich znaczenie nadal nie jest jasne, ale zakłada się, że reprezentują one przodków rdzennych mieszkańców. Prawdopodobnie, gdy zginęły ważne plemienne postacie, przedstawiciele plemion wycinali za każdym razem nowy posąg.

Uważa się, że wpływ erozji przez wiele stuleci doprowadził do pochowania ciał moai, pozostawiając jedynie głowy na powierzchni.

Na pniach wykopanych posągów były Wiele petroglifów wyrzeźbionych na grzbietach monolitów. Były to symbole półksiężyca, który reprezentował kajak.


Razem na wyspie Wielkanocnej, która w miejscowym języku jest nazywana Rapa Nui około 887 posągów moai, z których niektóre kiedyś stały na masywnych kamiennych platformach. Wbrew opinii wielu ludzi, głowy moai są skierowane nie w stronę oceanu, ale w głąb wyspy, jakby uważnie badali swoje terytorium.

Około 250 z tych platform znajduje się około 800 metrów od siebie, tworząc prawie ciągłą linię wzdłuż całego obwodu wyspy. Pozostałe 600 moai na różnych etapach realizacji rozmieszczone są na całej wyspie. Prawie Wszystkie posągi zostały wykonane z litej skały wulkanu Rano Raraku. Inżynierowie, naukowcy i wielu innych specjalistów starało się zrozumieć, w jaki sposób ludzie przenieśli te posągi. Uważa się, że w celu ich przeniesienia zajęło od 50 do 150 osób.