Top 10 Nawiedzonych hoteli

Z pewnością wielu wierzy, że jeśli duchy istnieją, to raczej nie będą one żywymi istotami, a raczej “śladami ludzkiej psychiki”, czymś duchowym pozostawionym po ludziach, którzy żyli w jednym miejscu lub innym.

Jeśli to prawda, to na ziemi jest bardzo mało miejsc, które pochłonęły tyle emocji, ile hotele. Są świadkami nieskrępowanej radości nowożeńców, odczuwają pozytywne emocje małżeństw na wakacjach, codzienną rozpacz przedsiębiorców, którzy żyją na walizkach.

Co noc odbywa się dramat narkomanów, prostytutek, geniuszy schizofrenicznych, morderców, samobójców, wizyt, ataków serca i wiele innych. Dlatego najprawdopodobniej, jeśli istnieją miejsca na ziemi zamieszkałe przez duchy, to przede wszystkim są to hotele.

Poniżej znajduje się lista najbardziej niesamowitych.

Hotel ten, będący bohemy symbolem miasta, został zbudowany w latach 1883-1885.

Mimo że zawsze był domem dla niezliczonych artystów, pisarzy, poetów i muzyków, być może najbardziej popularnym miejscem jest po basistą Sex Pistols Sid Vicious (Sid Vicious) dźgnął swoją dziewczynę Nancy Spungen (Nancy Spungen) zmarła z powodu przedawkowania narkotyków.

Tu również mieszkał poeta Dylan Thomas (Dylan Thomas), do którego wpadł w hotelu, i zmarł później w szpitalu.

Możliwe, że Viches i Thomas nigdy nie opuścili hotelu Chelsea, ponieważ ich duchy, wędrujące po korytarzach hotelu, były widziane wiele razy. Rozmawialiśmy także o chodzących duchach dramaturga Eugene’a O’Neilla i pisarza Thomasa Wolfe’a (Thomas Wolfe).

Zgłoszono innych gości o innych zjawiskach paranormalnych, włączając w to nieoczekiwane wyłączanie i włączanie światła, a także dziwne strumienie, które nie miały wyraźnego źródła zimnego powietrza.

Obecnie hotel Chelsea jest zamknięty dla zwiedzających, ponieważ wykonuje naprawy.

Kolorowy zamek został zbudowany około 1100 AD. Ma świetną historię. To w nim urodził się Ryszard III, którego szczątki znaleziono w zeszłym roku na parkingu, a także w miejscu, w którym się znajdował potępiony i ścięty, Maria Stewart.

Na początku XVII wieku zamek został zniszczony i zamieniony w ruiny, jednak niektóre jego części zostały uratowane. Jedną z najważniejszych rzeczy była ogromna dębowa klatka schodowa, która znalazła swoje życie w hotelu Talbot, położonym w Northamptonshire.

Legenda głosi, że Mary Stewart, zstępująca na karę właśnie na tej drabinie, zostawiła na niej ślad, “rysując” symbol pierścienia korony. Pomimo tego, że nie żyje od ponad 4 stuleci, Maria wciąż nie opuszcza tej klatki schodowej.

Jej duch jest często widywany w hotelu. Zsuwa się po schodach, meble poruszają się same w tych chwilach, to samo dzieje się z portretem Marii wiszącym na ścianie.

Będąc jednym z najstarszych miast na świecie, Rzym słynie również z faktu, że jest tam tak dużo krwi została przelana, jak nigdzie wcześniej. Castello Della Castelluccia, położony w odrestaurowanym budynek z XI wieku, opisane przez gości, którzy odwiedzili go jako coś, co wykracza poza zwykłe zrozumienie rzeczy.

Był domem dla wielu arystokratycznych rodzin, w tym Orsinis, Mutis, Odelskanis, a także dla operowego tenora Francesco Marconiego (Francesco Marconi).

Ta spuścizna oczywiście pozostawiła ślad. Według gości, w hotelu mieszkają trzy duchy, w tym szalony Imperator Nero, który błąka się po ogrodzie lub w towarzystwie swoich koni w nocy.

Zbudowany przez Cunard Line, Queen Mary był pierwszym liniowcem oceanicznym do podróży transatlantyckich. Przewoził celebrytów i dygnitarzy.

W czasie II wojny światowej był pomalowany na szaro i służył do transportu żołnierzy, jednak pod koniec wojny powrócił do dawnej świetności. Queen Mary zakończyła swoją “karierę zawodową” w 1967 roku, a ostatnim przystankiem była Long Beach w Kalifornii.

Tutaj zamienił się w pływający hotel. Warto zauważyć, że przez wiele lat istnienia dziesiątki ludzi pożegnało się z życiem na pokładzie liniowca, a dwóch mężczyzn zostało zmiażdżonych przez drzwi maszynowni.

Goście hotelu często mówią, że duchem kobiety ubranej w kostium kąpielowy z lat trzydziestych jest spacer wokół basenu. Często w nocy słychać krzyki dzieci i telefony, które w rzeczywistości nie dzwonią.

W przeciwieństwie do wielu hoteli, w których okresowo pojawiają się duchy, perfumy na Queen Mary codziennie czują się jak w domu.

Japończycy zawsze traktowali swoje duchy poważnie, a Tokio było domem dla bohatera opowieści o Noppera, straszny duch, który wygląda jak zwykła osoba, dopóki nie podejdziesz do niego.

Kiedy duch zauważa podejście osoby, po prostu się rozpuszcza. Jednym z najbardziej uczęszczanych miejsc w Tokio, według plotek, jest niewielki hotel Akasaka Weekly Mansion, którego goście często zgłaszają częste mgły w pokojach i bezcielesne dotyku podczas snu.

Położony wysoko w kanadyjskich Górach Skalistych, hotel ten wygląda jak piękny średniowieczny zamek na pustyni. Kierownictwo hotelu kategorycznie zaprzecza istnieniu jakiejkolwiek „upiornym działalności” w hotelu, ale opowieści przeciwnie obfitują.

Jeden duch, który często można znaleźć tutaj, należy do zmarłej narzeczonej, zabity w wypadku przed udaniem się na ołtarz.

Inny duch, zgodnie z pogłoskami, należy do starego kelnera, Sama Macaul, który kochał swoją pracę i hotel tak bardzo, że pozostał w nim nawet po śmierci. Goście mówią, że często pomagają im siwowłosy mężczyzna, który przynosi bagaże do pokoi, jednak gdy chcą mu dać napiwek, natychmiast znika..

Australia ma bardzo interesującą, czasami nawet mroczną historię, która zaczęła się od faktu, że była to brytyjska kolonia.

Hotel Russell w pewnym stopniu podziela niektóre ciemne strony historii, ponieważ podczas śmiertelnej epidemii ospy i dżumy był szpitalem, a później stał się schroniskiem dla żeglarzy..

Jak się okazało, przynajmniej jeden żeglarz nie chciał opuścić mieszkania nawet po jego śmierci. Goście w pokoju 8 w hotelu często to mówią po przebudzeniu ze snu, ducha wiszącego nad łóżkiem.

Inni mówią, że widzieli duchy prostytutek włóczących się po korytarzach późno w nocy. Niektórzy twierdzą, że nowo wyremontowany stary budynek z piaskowca zakłócił tylko duchy, których aktywność gwałtownie wzrosła.

Mówi się, że hotel ten został zbudowany na terytorium, które służyło jako japoński obóz tortur podczas II wojny światowej. Ziemia jest tak zatruta śmiercią i rozpaczą, że zjawiska paranormalne występują w niej z godną pozazdroszczenia regularnością, a miejscowi unikają tego miejsca jak ognia.

Nawet gwiazda Hollywood, Jackie Chan, doznał okropnej furii, gdy zatrzymał się ze swoją drużyną w tym hotelu. Mówił o nocnych starciach z duchami. Zdesperowani właściciele hoteli zwrócili się do ekspertów Feng Shui, którzy zainstalowali dzwonki, różne amulety i buddyjskie gwizdki zaprojektowane, by odstraszać wszędzie duchy.

Zbudowany w 1625 roku zamek Ballygally ma dość solidną historię. Przez wiele lat należał do rodziny Shaw, aż w końcu stał się własnością Cyrila Lorda, magnata dywanowego, który zmodernizował i rozbudował posiadłość.

Później zamek ponownie został sprzedany i ostatecznie stał się hotelem. Jednym z byłych mieszkańców zamku był James Shaw (James Shaw), mąż Lady Isabel. Niektórzy mówią, że była niewierną żoną, inni twierdzą, że kobieta nie mogła dać mu potomka. Z jednego z tych powodów, Shaw uwięził żonę na wietrze z głodu, ale wyrzuciła ją przez okno.

Plotka głosi, że lady Isabel jest często postrzegana w zamku, ona pojawia się przed gośćmi hotelu w nocy i pukanie do drzwi. Niektórzy mówią, że często sam Jakub wchodzi na “arenę” i zostaje zatruty na zamku.

W zamku żyje inny duch – to Madame Nixon, spacerująca po korytarzach w eleganckiej desce. Często też słyszałem dźwięczny śmiech dzieci.

Hotel został wybudowany w 1907 roku, na stronie internetowej Le Pavillon w Internecie, hotel jest opisywany jako “miejsce, w którym goście mogą zanurzyć się w atmosferze luksusu, romantycznych wieczorów i nocnych nocy”.

Według niektórych źródeł, ten hotel jest co najmniej domem, dla pięciu duchów. Najbardziej znanym z nich jest duch Iddy, teen dziewczynki, która została zmiażdżona przez wagon, nagle wjechał w holu. Adda najprawdopodobniej była mieszkańcem 19 wieku, ponieważ ludzie, którzy widzieli jej ducha, mówią, że ubrania na niej bardzo przypominają styl z XIX wieku.

Także wśród duchów często można zobaczyć szarą staruszkę i parę rąk. Niektórzy goście mówią o tym, jak się czują z ducha zapachu dymu papierosowego i zapachu kobiecych perfum.

Najbardziej zabawnym mieszkańcem hotelu jest młody, hipisowski mężczyzna ubrany w kolorowe ubrania i chodzący boso. Często biega po korytarzach hotelu, żartuje z niczego nie podejrzewającymi gośćmi i przechodzi przez ściany.