5 najbardziej udanych złodziei wszechczasów

Urodzony w 1948 roku, żyje do dziś.

Frank William był prawie nie do pokonania. Udało mu się prawie wszystko, za co się podjął, z łatwością unikając policji i FBI. Jego biografia sądowa rozpoczęła się w niewinnych 16 latach.

Frank był specjalistą w dziedzinie aktorstwa i maskarady. Z biegiem czasu doskonalił swoje umiejętności i talenty w oszustwach.

W ten sposób opracował swoje plany zdobycia cennego doświadczenia i stworzenia nowych metod oszustwa.

Jego plany były idealne, podobnie jak metody pracy. Złodziej udowodnił swój talent i geniusz niezliczoną ilość razy. Jednak, jego plan wyegzekwowania ogromnej liczby czeków był być może najwybitniejszym ze wszystkich.

Frank miał niesamowite zdolności do fałszowania czeków, oszustw, oszustw, a jednocześnie zawsze mistrzowsko unikał możliwości złapania.

Co zaskakujące, nie kradł bezcennych dzieł sztuki, ale wykorzystał swoją spryt Przez pięć lat 26 banków na całym świecie straciło miliony dolarów.

Korzystając z fałszywych dowodów tożsamości odnoszących sukcesy prawników i lekarzy, “rozprzestrzenił się” po całym Atlantyku. Kolejnym jego znamiennym oszustwem były podróże służbowe z młodymi stewardesami, a on obiecał im pracę w fałszywej linii lotniczej..

Dał kobietom możliwość spędzenia lata, podróżowania po Europie, rozpraszania obietnic dotyczących pracy. Żaden z nich nie miał pojęcia, że ​​to tylko część jego starannie zaprojektowanego oszustwa.

W końcu Frank włożył to do kieszeni 300 000 USD. Być może jest on jedynym żyjącym złodziejem, który odniósł sukces nie tylko w biegu, ale także po zakończeniu swojej zbrodniczej działalności.

“Na podstawie” jego zbrodni został nakręcony film “Złap mnie, jeśli potrafisz” z Leonardo DiCaprio w roli głównej.

François Villon jest również znany jako “Król włóczęgi”. Jest również znany jako francuski poeta, ponieważ pod względem poezji przyniósł sporo innowacyjnych pomysłów.

Jednak większość pisanych stworzył podczas pobytu w więzieniu. Były to wiersze o jego życiu, o biedzie, o problemach, o sądzie. Ale w rzeczywistości był złodziejem, a jego działalność przestępcza jest bardzo znana.

Francois stał się przestępcą po tym, jak dołączył do bandy złodziei, którzy nazywali się “Gang Des Coquillards”. Zaczęli od okradania kościołów i urzędów. Jego prawdziwe nazwisko nie jest znane nikomu, ponieważ wszędzie figurował pod dwoma różnymi nazwiskami.

Według danych historycznych Francois urodził się w bardzo ubogiej rodzinie. Zaskakujący okres jego wczesnego życia polegał na tym, że kształcił się w sztuce, a ponadto po studiach kontynuował studia, a nawet otrzymał tytuł licencjata.

Jednym z jego największych “osiągnięć” jako bandyta była kradzież pięciuset złotych koron z kaplicy w College de Navarre. Przez cztery lata później nigdzie go nie było, prowadził koczownicze życie.

Jednak później wielokrotnie był za kratkami za swoje niezliczone zbrodnie i rozboje. Niemniej jednak Francois zawsze był zwolniony za kaucją. Pewnego dnia miał nawet zostać powieszony, ale to się nigdy nie zdarzyło.

To, co stało się z Francoisem po jego ostatnim zniknięciu, nikomu nie jest znane, po prostu zniknął z historii.

Urodzony w 1940 roku, wciąż żywy.

Najwyraźniej był pracowitym ojcem i kochającym mężem. Pracował w nieruchomościach jako menedżer. Ale w rzeczywistości Billy Mason był najbardziej udanym złodziejem w historii Ameryki.

Był znakomity, ponieważ długo mu się to udało zachowaj swoje prawdziwe nazwisko nie tylko przed policją i FBI, ale także przed rodziną i przyjaciółmi. Bill był największym specjalistą od kradzieży biżuterii na świecie.

Odpowiada za kradzież biżuterii za 35 milionów dolarów z prywatnych rezydencji, regularnie kradnie świeckich ludzi i celebrytów. Pomimo faktu, że jego życie było bardzo udane, nadal wybrał działalność przestępczą. Dlaczego??

Ponieważ Bill był dosłownie szalony na emocje i problemy. Według niego, ludzie mogą budować wysokie budynki, zainstalować dodatkowe systemy bezpieczeństwa, ukryć swoje kosztowności w miejscach, w których, ich zdaniem, nie byli w niebezpieczeństwie, a jednocześnie bardzo blisko do wielu zamków, ale nawet to nie uratuje biżuteria na do kradzieży.

Tak naprawdę to się stało. Aby dowiedzieć się więcej o swoich przestępczych czynów, można czytać książki „Wyznania biżuterii złodziej” ( „Wyznania złodziej Jewel”), w którym opowiada szczegółowo o swoich oszustw, w pełni opisuje opracować swoje plany kradzieży unikalnej biżuterii i potwierdza wszystko prawdziwe historie.

Urodzony w 1930 roku, wciąż żywy dzisiaj.

To interesujące. Zwykła kobieta staje się jednym z najbardziej znanych i znanych złodziei na świecie. Tak.!

Będzie nosić wyjątkowo drogie ubrania, wejdzie do sklepu z najbardziej pożądaną biżuterią, znajdzie pracę dla urzędnika i zahipnotyzuje wszystkich swoim urokiem, zapominając w ten sposób, ile ozdób otrzymała, by spróbować.

Niewiarygodnie ta kobieta ukradła niezliczoną biżuterię, i były kradzieże przez sześć dekad. Odniosła absolutny sukces w sprawach swoich złodziei.

Nigdy nie widziano, żeby po prostu złapała sukienkę i uciekła, to nie jej styl. Stało się to tylko raz w okresie dojrzewania, kiedy Doris omyłkowo ukradł drogiego zegarka.

Od tamtej pory postanowiła nigdy tego nie robić. Kobieta opracowała plan, jak dostać się do sklepu i ukraść z niego interesującą rzecz, pozostając niezauważonym. Doris doskonale zdawała sobie z tego sprawę Tania sukienka i tania torebka zagrają przeciwko niej, więc zawsze patrzyła igłą, kiedy zmierzała do właściwego sklepu we właściwym czasie.

Z czasem (zgodnie z jej historiami) nauczyła się wymawiać minimalną liczbę słów, nie podawała niepotrzebnych informacji, wiedziała, gdzie sprzedawać skradzione towary i jak, itp. Ona z reguły trzymała skradzione rzeczy w zasięgu wzroku, nie ukrywając ich.

Historia Doris jest bardzo długa i warta przeczytania. Warto zauważyć, że dla niej nigdy nie było mowy o pieniądzach. Chodziło o grę.

Zwrot “bez broni, bez nienawiści, bez przemocy” prawdopodobnie stałby się znakiem rozpoznawczym Alberta Spaggiari. Notatka z tym napisem została znaleziona po największym rozbójnictwie we Francji w 1976 roku.

Napisał go sam Albert Spaggiari, z zawodu przestępca i jeden z najbardziej udanych. Na samym początku swojego dorosłego życia był właścicielem studia fotograficznego i w dużej mierze cywilizowana osoba.

Niemniej jednak życie zwykłego przedstawiciela klasy średniej zmęczyło go, więc postanowił zwrócić się do świata zbrodni. Za spokój, którego smak poznał w młodości, musiał zapłacić za swój pobyt za kratami.

Potem przez kilka lat był dość przestrzegającym prawa obywatelem. Jednak jego ogromny powrót do działalności przestępczej nadal miał miejsce. Opracował największy plan rabunku.

Albert zatrudnił grupę zawodowych przestępców do pracy. Na jego polecenie musieli całkowicie zrezygnować z kawy, alkoholu i regularnie dość snu. Ich zadaniem było wykopanie tunelu do banku w czasie wakacji, kiedy instytucja nie działała.

W ten sposób człowiek może nie tylko dostać się do magazynu, ale także otworzyć do 400 sejfów, ukraść około 60 milionów i inne kosztowności. Nawet po schwytaniu udało mu się uciec podczas procesu.

Potem nigdy go nie znaleziono.

Im więcej reguł, praw i przepisów zostanie ustalonych, tym więcej złodziei i oszustów pojawi się.