10 gwiazd sycylijskiej mafii

Mafia pojawiła się w połowie XIX wieku na Sycylii. Amerykańska mafia jest filią Sycylii, która pracowała na “falach” włoskiej imigracji pod koniec XIX wieku. Członkowie i członkowie stowarzyszeni grupy mafijnej musieli popełnić morderstwo, aby zastraszyć więźniów i odwieść ich od prób skrócenia terminu.

Czasami morderstwa popełniane były z powodu zemsty lub z powodu nieporozumień. Morderstwa stały się zawodem w mafii. W całej historii umiejętność morderstwa była stale udoskonalana. Planowanie, realizacja i zamiatanie torów – wszystko to było częścią umowy “trade” z wykwalifikowanym zabójcą. Jednak większość zabójców zakończyła życie z powodu gwałtownej śmierci lub spędzenia dużej części w więzieniu.

Barbosa jest znany jako jeden z najstraszniejszych morderców w latach 60., ponieważ podobno zabił ponad 26 osób. Jego przydomek otrzymał podczas incydentu, który wydarzył się w nocnym klubie, kiedy po niewielkiej nieporozumieniu “pogrzebał” sprawcę wszystkich twarzy. Jakiś czas później kontynuował karierę boksera, wygrywając 8 z 12 walk pod pseudonimem “Baron”.

Pomimo faktu, że wciąż podejmował kilka prób powrotu do legalnego życia, “natura wzięła swój własny”, ponieważ ile wilków nie karmi, wciąż patrzy w las, więc wkrótce znów zaczął zajmować się przestępczością. W 1950 r. Służył pięć lat w kolonii poprawczej w Massachusetts i wielokrotnie atakował strażników i innych więźniów. Po odbyciu trzech lat od wyznaczonego terminu, uciekł, ale wkrótce został złapany.

Po zwolnieniu natychmiast dołączył do gangu gangsterów i rozpoczął własną “działalność” w sprawie włamań. W tym samym czasie jego kariera zaczęła się rozwijać jako “wynajęty zabójca” w rodzinie przestępczej Patricii. Z biegiem lat liczba jego ofiar wzrosła, a także jego reputacja jako zabójcy. Jego ulubioną bronią był pistolet z tłumikiem, choć lubił eksperymentować z samochodowymi bombami.

Z biegiem czasu Barbosa stał się szanowaną postacią w podziemnym świecie, jednak dzięki swojej reputacji nie można było zdobyć niebezpiecznych wrogów. Po tym, jak został osadzony w więzieniu za zarzuty morderstwa, a tam dowiedział się, że została podjęta próba przeciwko niemu, zgodził się zeznawać przeciwko mafijnemu szefowi Raymonda Patriarca w zamian za ochronę przed FBI. Przez pewien czas był broniony w ramach programu ochrony świadków, ale wrogom udało się go zdobyć. W 1976 roku, w pobliżu jego domu, wpadł w zasadzkę i zabił na miejscu strzelbą.

Joseph Gallo był znanym przedstawicielem grupy przestępczej Profasi z siedzibą w Nowym Jorku. Zamordował bezlitośnie i sądzono, że był zamieszany w wiele zabójstw na zlecenie na polecenie szefa Joe Profaci. Jak na ironię, jego przydomek nie ma nic wspólnego z jego “śmiercionośną” reputacją.

Wielu “kolegów” nazywało go szalonym, ponieważ lubił cytować dialogi z filmów gangsterskich i udawać fikcyjne postacie. Jego reputacja była znacznie “ciężka” w 1957 roku, kiedy Joe był podejrzany (choć nigdy nie zostało to udowodnione), że był jednym z tych, którzy zabili niezwykle potężnego bossa Mafiosi, Alberta Anastasię (Albert Anastasia).

Rok później Gallo zebrał zespół, który obalił przywódcę rodziny Profasi, Josepha Profasi. Próba zakończyła się niepowodzeniem, po którym wielu z jego przyjaciół i krewnych zostało zabitych. Sprawy Gallo były bardzo złe, aw 1961 roku został skazany za napad i skazany na 10 lat więzienia.

Podczas pobytu w więzieniu próbował zabić kilku innych więźniów, grzecznie zapraszając ich do celi i wlewając do strychniny. Większość z nich ciężko zachorowała, ale nikt nie umarł. Po odbyciu ośmiu lat od wyznaczonej kadencji został zwolniony przed terminem.

Po uwolnieniu Gallo postanowił objąć rolę przywódcy rodziny kryminalnej z Colombo. W 1971 roku, afroamerykański gangster postrzelił trzykrotnie na czele ówczesnego przywódcy grupy Joe Colombo. Mimo to Gallo wkrótce spotka się ze swoim tragicznym skutkiem. W 1972 r., Po kolacji w restauracji rybnej z rodziną i ochroniarzem, został zabity przez pięć strzałów w klatce piersiowej. Głównym podejrzanym w zabójstwie był Carlo Gambino (Carlo Gambino), który zrobił to w zemście za zamordowanie swojego przyjaciela Joe Colombo.

Giovanni Brusca znany jest jako jeden z najbardziej okrutnych i sadystycznych członków mafii sycylijskiej. Twierdzi, że zabił ponad 200 osób, choć w rzeczywistości jest to mało prawdopodobne, nawet urzędnicy nie przyjęli tej liczby. Bar dorastał w Palermo i zaczął komunikować się z podziemiami od najwcześniejszego dzieciństwa. Ostatecznie został członkiem “szwadronu śmierci”, który popełnił przestępstwa na zlecenie szefa Salvatore Riina (Salvatore Riina).

Brał udział w zabójstwie prokuratora w 1992 r. W walce z mafią Giovanni Falcone. Ogromna bomba ważąca prawie pół tony została umieszczona pod autostradą w Palermo. Kiedy samochód jechał w miejscu, w którym położono bombę, zadziałało urządzenie wybuchowe, zabijając oprócz Falconeta wielu zwykłych ludzi, którzy w tym fatalnym momencie byli blisko. Wybuch był tak potężny, że uderzył w dziurę w drodze, a miejscowi myśleli, że zaczyna się trzęsienie ziemi.

Krótko po tym Bar zaczął napotykać liczne problemy. Jego były przyjaciel, Giuseppe di Matteo, został informatorem i opowiedział o zaangażowaniu Bruska w morderstwo Falcone. Aby zmusić Matteo do milczenia, Bruska porwał jego 11-letniego syna i torturował go przez dwa lata. Regularnie wysyłał także swoim dzieciom przerażające zdjęcia chłopca, domagając się odrzucenia zeznań. W końcu chłopiec został uduszony, a jego ciało rozpuszczono w kwasie, aby zniszczyć dowody.

Bar został skazany na dożywotnie więzienie, jednak udało mu się uciec i zaczął nadal działać w zorganizowanej przestępczości. Niemniej jednak władze zdołały go dosięgnąć, a on został aresztowany w małym domu w sycylijskiej wiosce.

Funkcjonariusze, którzy wzięli udział w aresztowaniu, nosili maski narciarskie, aby ukryć twarze przed przestępcami, ponieważ w przeciwnym razie zostaną nieuchronnie ukarani. Został skazany pod zarzutem licznych zabójstw, obecnie przebywa w więzieniu, gdzie pozostanie do końca swoich dni.

John Scalis był jednym z głównych wynajętych zabójców klanu Al Capone w czasie obowiązywania zakazu w latach 30. i 40. XX wieku. Kiedy miał dwadzieścia lat, stracił prawe oko w walce z nożami, które później zastąpiono szklanym. Następnie, aby utrwalić swoją reputację, zaczął przyjmować zamówienia na zabójstwa od braci Gennasa (braci Gennasa). Później potajemnie zaczął współpracować z Al Capone. John spędził 14 lat w więzieniu za mordercze zabójstwa i został poważnie pobity przez współwięźniów.

Być może największą popularność otrzymał w związku z udziałem w masakrze w Walentynki, kiedy siedem osób ustawiło się wzdłuż muru i brutalnie zastrzelili bandyci przebrani za policjantów. Scalis został aresztowany i oskarżony o morderstwo, jednak wkrótce został zwolniony, ponieważ jego wina nie została udowodniona.

Później Al Capone dowiaduje się, że Scalis i dwaj inni mordercy brali udział w spisku mającym na celu obalenie jego przywództwa. Zaprosił wszystkich trzech na ucztę, prawie wszyscy zginęli przed śmiercią, a ostatecznym akordem były pociski wystrzeliwane do zdrajców.

Rodzina tej osoby jest rozpoznawalna, ponieważ w 1990 aktor Joe Pesci zagrał Tommy’ego w filmie “Glorious Guys”. Pomimo tego, że w filmie jest przedstawiany jako mały i nietrwały człowiek, w życiu był wielkim, barczystym zabójcą, który wyrósł prawie 2 metry i ważył ponad 100 kilogramów. Udowodniono, że 6 osób zmarło osobiście z jego rąk, chociaż według niektórych informacji ta liczba to więcej niż 11. Informacyjny Henry Hill (Henry Hill) opisał go jako “czystego psychopata”.

De Simone popełnił swoje pierwsze morderstwo w 1968 roku. Podczas spaceru z Henrykiem Hillem w parku zobaczył nieznanego mężczyznę, który szedł w ich stronę. Zwrócił się do Henry’ego i powiedział: “Hej, patrz!” Potem krzyknął przekleństwu nieznajomego i zastrzelił go z bliska. To nie będzie jego ostatnie morderstwo.

W jednym z barów wybuchł z powodu niepoprawnych, jego zdaniem, napojów. Złapał pistolet i zażądał, żeby barman tańczył dla niego. Kiedy ten odmówił, zastrzelił go jedną stopę. Tydzień później, ponownie w tym samym barze, zaczął kpić z rannego barmana, który bezstronnie wysłał go do piekła. Tommy zareagował bardzo szybko: wyjął pistolet i zabił barmana, strzelając trzy razy.

Po jego uczestnictwie w słynnej sprawie o rabunek Lufthansy, Tommy zaczął pracować jako wynajęty zabójca dla przyjaciela i mistrza złodziei Jimmy’ego Burke (Jimmy Burke). Wyeliminował możliwych informatorów i tym samym zwiększył swój udział w łupach. Jednym z zabitych był bardzo bliski przyjaciel Tommy’ego Stacksa Edwardsa (Stacks Edwards), za którego morderstwo chodził z ogromną niechęcią. Burke powiedział Tommy’emu, że może zostać pełnoprawnym członkiem grupy mafijnej, zabijając Edwardsa, a De Simone zgodził się.

W końcu szybki temperament Tommy’ego doprowadził go do śmierci. W kolejnym ataku ślepej furii zabił dwóch bliskich przyjaciół szefa, Johna Gotti (John Gotti), który osobiście uważał za swój obowiązek oswojenie się z Tommym. Zgodnie z historiami Henry’ego Hilla proces morderstwa był długi, ponieważ Gotti chciał, aby De Simone bardzo cierpiał. Został zabity w 1979 roku, a jego szczątków nigdy nie odnaleziono.

Salvatore był gangsterem z Filadelfii, który służył jako wynajęty zabójca z grupy przestępczej Scarfo od 1981 r. Do śmierci w 1984 r. Jego ojciec, bardzo wpływowy człowiek w kręgach przestępczych, został postrzelony w głowę w 1981 roku, pozostawiając Salvatore’owi kilka legalnych i nielegalnych firm. W rezultacie, w wieku 25 lat, Tista była bardzo bogata.

Testa był niezwykle agresywną osobą i osobiście zabił 15 osób podczas swojej “aktywności”. Jedną z jego ofiar był człowiek, który przygotował morderstwo swojego ojca, gangstera i ochroniarza Rocco Marinucciego (Rocco Marinucci). Jego ciało znaleziono dokładnie rok po śmierci jego ojca Salvatore. Był całkowicie pokryty ranami po kulach, aw jego ustach znajdowały się trzy niewybuchowe bomby.

Salvator podjął ogromną liczbę prób, jednak zawsze udało mu się przetrwać po nich. Pierwsza próba miała miejsce na tarasie włoskiej restauracji, kiedy Ford sedan zwolnił swój kurs, minął stół Tasta, a pojawił się w okiennym obramowaniu zastrzelił brzuch i lewą rękę. Jednak przeżył, a ci, którzy popełnili atak, musieli zejść do podziemia, gdy dowiedział się, kim są.

Testa spotkał swoją śmierć po tym, jak wpadł w zasadzkę przez swojego byłego przyjaciela. Został zabity z bliskiej odległości przez strzał w tył głowy. Motywem morderstwa były obawy szefa kryminalnej grupy Scarfo, którą Tista knuje przeciwko niemu.

Sammy Bull był członkiem klanu przestępczego Gambino. Ale zyskał większą popularność, najprawdopodobniej po tym, jak został informatorem przeciwko byłemu szefowi Johnowi Gottiemu. Jego świadectwo pomogło ukryć Gotti za kratkami do końca swoich dni. Podczas całej swojej karnej kariery Gravano popełnił ogromną liczbę morderstw i zabójstw na zlecenie. Przydomek “byk” otrzymał ze względu na jego objętość, wzrost, a także zwyczaj trzymania pięści z innymi Mafiosi.

Jego działalność mafijna rozpoczęła się pod koniec lat sześćdziesiątych w zbrodniczym klanie Colombo. Brał udział w rozbojach z bronią w ręku i innych drobnych zbrodniach, choć szybko przeniósł się do dość zyskownego obszaru – lichwy. Jego pierwsze morderstwo, które popełnił w 1970 roku, pomogło bykowi zdobyć szacunek wśród przedstawicieli świata podziemnego.

Na początku lat 70. Gravano był członkiem grupy przestępczej Gambino. Został aresztowany pod zarzutem morderstwa, jednak wkrótce został zwolniony. Potem rozpoczął serię poważnych napadów rabunkowych, które zrobił przez półtora roku. Pod koniec tego okresu miał znaczną wagę w zgrupowaniu Gambino. Jego pierwsza umowa o zabójstwo kontraktu “podpisał” w 1980 roku.

Mężczyzna o imieniu John Simon był przywódcą spisku, w wyniku którego planowano zabić szefa zbrodniczej grupy Filadelfii Angelo Bruno bez uzyskania zezwolenia od specjalnej komisji mafijnej, za co został skazany na śmierć. Simon został zabity w lesie, a jego ciało zostało poddane recyklingowi.

Bull popełnił trzecie morderstwo na początku lat 80. XX w. Po tym, jak został znieważony przez bogatego potentata. Został złapany na ulicy i podczas gdy przyjaciele Gravano trzymali go, Wół najpierw zrobił dwa strzały w jego oczach, a potem kontrolę na czole. Po upadku potentata Gravano splunął.

Później Gravano staje się prawą ręką szefa Gambino zbrodni Johna Gotti, był wówczas ulubionym zabójcą Gotti. Jednak po przedstawieniu mu licznych oskarżeń o popełnienie różnych zbrodni zaoferował przekazanie informacji na temat Gotti w zamian za skrócenie czasu. Wyznał 19 morderstw, ale otrzymał tylko 5 lat więzienia. Po uwolnieniu zszedł do podziemia, jednak wkrótce skontaktował się z przestępczością zorganizowaną w Arizonie. Obecnie jest w areszcie.

Giuseppe był włoskim gangsterem, który pracował jako zabójca w Palermo we Włoszech w późnych latach siedemdziesiątych. W przeciwieństwie do innych zabójców, Greco przez całą karierę uciekał od prawa. Rzadko pracował sam, zatrudniając szwadron śmierci, gangsterów z karabinami szturmowymi Kałasznikowa, którzy czekali na ofiarę w zasadzce, a potem ją pisał. Został uznany za winnego 58 morderstw, chociaż całkowita liczba ofiar, według niektórych informacji osiągnęła 80. Gdy zabił nastolatka i jego ojca, rozpuszczając ciała zarówno w kwasie.

W 1979 r. Greco był wysoko cenionym i szanowanym członkiem Komisji Mafii. Większość z jego morderstw popełnił w latach 1980-1983 podczas Drugiej wojny o mafię. W 1982 roku szef Palermo Rosario Riccobono (Rosaria Riccobono) został zaproszony na grilla w posiadłości Greco. Po przybyciu Różańca i jego towarzyszy wszyscy zostali zabici przez Greco i jego “oddział śmierci”. Rozkaz morderstwa Greco otrzymał od swojego szefa Salvatore Riina (Salvatore Riina). Nie znaleziono ciała, a według dostępnych informacji karmiono je głodnymi świniami.

Greco został zabity w swoim domu w 1985 roku przez dwóch byłych członków jego “szwadronu śmierci”. Jak na ironię, klientem był Salvatore Riina, który uważał, że Greco stał się zbyt ambitny i stał się zbyt niezależny, by myśleć, że pozostanie przy życiu. Kiedy został zabity, miał 33 lata.

Ten człowiek był najsławniejszym mordercą w Murder Inc, tajnej grupie zabójców, którzy pracowali dla mafii w latach 1920-1950. Był najbardziej aktywny w 1930 roku, był to dokładnie okres, kiedy zabił członków różnych grup przestępczych w Nowym Jorku. Jego ulubioną bronią był topór lodowy, który umiejętnie wykorzystywał do przekłuwania głowy ofiary i przeszywania mózgu.

Reles był podatny na ślepą furię i często ginął w napadzie. Pewnego razu zabił człowieka parkingowego za to, że ten drugi, pomyślał, zaparkował samochód zbyt długo. Innym razem zaprosił przyjaciela do domu swojej matki na kolację. Po zakończeniu posiłku przeszył głowę lodem i szybko pozbył się ciała.

Jako nastolatek, Relez regularnie brał udział w sprawach karnych, a wkrótce stał się dość popularną osobą w świecie przestępczości zorganizowanej. Jego pierwszą ofiarą był były przyjaciel Meyera Shapiro. Reles i niektórzy jego przyjaciele zostali wpadli w zasadzkę przez gang Shapiro, jednak w tym czasie nikt nie został ranny.

Później, Shapiro porwał dziewczynę z Reles i zgwałcił ją na polu kukurydzy, naturalnie Reel postanowił zemścić się, zabijając sprawcę i jego dwóch braci. Po kilku nieudanych próbach Abrahamowi udało się uzyskać wyrównanie z jednym z jego braci, a dwa miesiące później z samym Shapiro. Niedługo potem brat drugiego gwałciciela został pochowany żywcem.

W 1940 r. Reles został oskarżony o popełnienie ogromnej liczby przestępstw i najprawdopodobniej zostałby stracony, gdyby został skazany. Aby ocalić życie, oddał wszystkich byłych przyjaciół i członków grupy Murder Inc, z których sześciu zostało straconych.

Później miał zeznawać przeciwko szefowi mafii, Albercie Anastazji, a noc przed rozprawą był w pokoju hotelowym pod stałą strażą. Następnego ranka znaleziono go martwego na chodniku. Nadal nie wiadomo, czy został zepchnięty, czy sam próbował uciec.

Być może najbardziej znanym łowcą nagród w historii jest Richard Kukliński, który, zgodnie z oczekiwaniami, zabił ponad 200 osób (wśród nich nie było ani kobiet, ani dzieci). Pracował w Nowym Jorku i New Jersey od 1950 do 1988 roku i był wynajętym zabójcą w grupie przestępczej DeKavalkante, a także w kilku innych.

W wieku 14 lat popełnił swoje pierwsze morderstwo, pokonując drewniany patyk z kawałkiem drewna, aż do śmierci łobuza. W celu uniknięcia identyfikacji ciała, Kukliński odciął palce chłopca i wyrwał zęby, zanim odrzucił resztki ciała z mostu.

W młodości Kukliński stał się osławionym seryjnym mordercą na Manhattanie, brutalnie zabijając bezdomnych, tylko ze względu na emocje. Większość jego ofiar została zastrzelona lub zabita. Każdy, kto mówił przeciwko niemu, maksimum w ciągu roku straciło życie. Jego słaba reputacja szybko przyciągnęła uwagę różnych grup przestępczych, które próbowały wykorzystać “jego talent do samego siebie”, czyniąc go wynajętym zabójcą..

Stał się pełnoprawnym członkiem grupy przestępczej Gambino, aktywnie uczestnicząc w napadach i dostawach pirackich pornograficznych kaset wideo. Raz szanowany członek grupy Gambino pojechał samochodem z Kuklińskiego. Po zaparkowaniu mężczyzna wybrał przypadkowy cel i kazał Kuklińskiemu go zabić. Richard natychmiast wykonał rozkaz, strzelając z punktu widzenia niewinnego człowieka. To był początek jego kariery jako hitmana.

Przez następne 30 lat Kukliński z powodzeniem pracował jako wynajęty morderca. Jego przydomek “Ice Man” otrzymał z powodu swojej metody zamrożenia ciał swoich ofiar, co pomogło ukryć czas śmierci przed władzą. Kukliński był również znany z używania różnych metod morderstwa, z których najbardziej niezwykłym było użycie kuszy skierowanej na czoło ofiary, choć najczęściej używał cyjanku.

Kiedy władze w końcu zorientowały się, kim jest Kukliński, nie znalazły żadnych dowodów, by skazać go na umyślne zabójstwo. W rezultacie przeprowadzili specjalną operację, po której Kukliński został aresztowany i oskarżony o próbę otrucia osoby cyjankiem. Otrzymał pięć dożywocia, po tym jak został skazany za liczne morderstwa. Zmarł w więzieniu z powodu starości, gdy miał 70 lat.