Absynt: geniusz i nikczemność

Ten gorzki napój o zielonkawym kolorze bardzo lubił artystów, pisarzy i innych twórczych osobistości z przeszłości. A teraz absynt jest popularny, choć daleko mu do tego, co było sto lat temu. Ten “napój inspiracji” pokrywają legendy i nieporozumienia. Rozpuść podstawowe nieporozumienia i stereotypy dotyczące nieobecności.

1. Absynt jest napojem uzależnionych.
2. Główny składnik absyntu – konopi, a więc i jego stosowania – jest utożsamiany z używaniem narkotyków.
3. Używanie absyntu prowadzi do szaleństwa.

Zacznijmy w kolejności. Absynt to nic innego jak gorzka nalewka na bazie alkoholu. Van Gogha, Baudelaire’a, Oscara Wilde’a, Picassa i Maneta nie można nazwać narkomanami. To utalentowani ludzie, artyści i pisarze, którzy pili absynt, aby stworzyć odpowiedni nastrój. W końcu przecież każdy napój jest wyjątkowy w tym sensie, a koniak jest pijany nie ze względu na odurzenie, ale za stworzenie specyficznego nastroju. Głównym składnikiem absyntu, który nadał mu nazwę – piołun (łacińska Artemisia absinthium). Oprócz tego do absyntu dodaje się anyż, miętę, melisę, lukrecję, rzymskie piołun, koper, powietrze, arcydzięgiel i inne zioła. Marihuana w składzie absyntu nie jest i nigdy nie była. Nadmierne używanie jakiegokolwiek napoju alkoholowego może doprowadzić człowieka do stanu zwierzęcego, absynt nie jest wyjątkiem. Jest to silny napój i powinieneś go pić umiarkowanie, aby alkohol w połączeniu z piołunem nie doprowadził do katastrofalnych rezultatów.

W 1792 r. Dr Pierre Ordinier, na podstawie słów czarownicy, napisał przepis na napój leczniczy z piołunu. Nalewka z piołunu została przedstawiona jako “lekarstwo na wszystkie choroby”, które mogą zwiększyć apetyt, poprawić układ trawienny i wzmocnić odporność. Absynt w postaci butelek gorzkie zielonkawym kolorze i nazwą „Green Fairy» ( «La Fee Verte») otrzymał dość powszechne, w tym z powodu błahych etykiety, na której znajdowało się zdjęcie dziewczyny, uwodzicielski człowieka. W tym czasie absynt był związany z tymi cechami. W 1797 r. Krewny Ordynariusza Henry’ego-Louisa Pernoda otworzył w Szwajcarii pierwszą na świecie fabrykę produkującą absynt. Od tego czasu absynt produkowany jest w dużych ilościach i sprzedawany na całym świecie. Ale prawdziwie absynt spowodował wojnę w Afryce Północnej. Francuskie wojny kolonialne wiązały się z ogromną liczbą żołnierzy cierpiących na afrykańskie choroby, szczególnie z powodu malarii. O dziwo, absynt pomógł wyleczyć i był doskonałym środkiem zapobiegawczym przeciwko malarii. Ponadto, absynt uratowany z ameby, zawarty w brudnej wodzie afrykańskiej. Jedynie dzięki absyntom francuskim żołnierzom oszczędzono na skutek zaburzeń jelitowych iw efekcie zdobyli terytoria afrykańskie. To całkiem naturalne, że napój stał się bardzo popularny we Francji, po powrocie do ojczyzny żołnierze zamówili swój ulubiony absynt w kawiarni.

W połowie XIX wieku absynt stał się znanym napojem w Paryżu. Jest pijany w domu na kolację jako aperitif, wieczorem, aby zaznaczyć przejście na wieczorny odpoczynek. Był nawet termin “zielona godzina”, czas od 17 do 19 godzin, kiedy porcja absyntu była pijana, a konieczny wieczorny zrelaksowany nastrój został stworzony. W latach 80. zainteresowanie absyntem osiągnęło szczyt. Popularność absyntu była równa popularności wina. Na początku XX wieku Francuzi wypijali 6 razy więcej absyntów niż wino. W tym samym czasie rozprzestrzeniła się także niesławna chwała o napoju “doprowadzającym do szaleństwa” lub “pogrążającym się w alkoholizmie”. Każda substancja może być zarówno lekiem jak i trucizną – to tylko dawka i zawsze fani będą przesadzać. Z absyntem dowcipy nie przechodzą bez śladu. Zgodnie z oczekiwaniami, wraz ze wzrostem popularności absyntu, liczba przypadków schizofrenii paranoidalnej zaczęła wzrastać u tych, którzy byli nieumiarkowani w piciu absyntu. Nie pomniejsza to zalet samego napoju. W końcu są alkoholicy, którzy piją drogie koniaki lub francuskie wino, ale to nie rzuca cienia na szlachetne drinki.

Prawdziwy absynt wywołuje dziwny efekt, który tak bardzo docenili artyści z przeszłości. Faktem jest, że absynt to głównie nalewka z piołunu, która zawiera tujon. Właściwości lecznicze Tujony były znane w starożytnym Egipcie w czasach starożytnych, a sam Hipokrates przepisane nalewkę z piołunu (Artemisia absinthium) z żółtaczką, niedokrwistość, reumatyzm i bóle menstruacyjne. Thuyon występuje nie tylko w piołunu, ale także w piżmowej, szałwii i zachodniej tui, a jego działanie jest podobne do działania kamfory. W dużych ilościach ta substancja jest trucizną. Ale w absynie raczej skomplikowanej technologii przygotowania minimalizuje szkodliwe działanie thujone. Stan absyntu nieznacznie różni się od zwykłego zatrucia alkoholem. Zwykle absynt rozluźnia, a wręcz przeciwnie, daje niezwykłą żywość, łatwą euforię, zmianę nastroju i emocje. Nadużywanie absyntu może dawać i nieprzyjemne efekty – senność, utrata pamięci, niewytłumaczalna agresja. Występuje lekkie rozmycie obrazu, rozogniskowanie, zniekształcenie kolorów i tolerancja bólu. Jednak te zjawiska można bezpiecznie przypisać do konta alkoholu.

Niedobry ustanowione ludzie reputacja Absynt cierpiące przesyt i bez skrupułów producentów zmieszane z tlenkami Absynt miedzi i niklu w celu nadania koloru i migoczące za dodanie antymonu modę podczas opal kolorze. Winni i ci, którzy znaleźli w absyntach i innych napojach alkoholowych rozwiązanie swoich problemów życiowych, lub po prostu mówiąc – alkoholików. Ale zwykłe pijaństwo zostało dodane i nieadekwatne działania, za co odpowiedzialność poniósł piołun, a nie 70% alkoholu zawartego w nalewce. Ta interpretacja przyczyn złego zachowania absyntu kochanków odegrała z nim okrutny żart. Ludzie, nie zastanawiając się, kto ma rację i kto jest winien, przypisywali każde szaleństwo “przeklętej miksturze”, nie myśląc, że zwykła wódka sprawia, że ​​człowiek jest niewystarczający. Na początku XX wieku absynt został zakazany najpierw w Belgii, potem w innych krajach i wreszcie we Francji. Napój został zakazane przez wiele lat, aż w 2004 roku parlament szwajcarski nie odwołał swój dekret jak od 1907 roku, a Amsterdam Court – Prawo holenderski w 1909 roku i stał się absynt nowo wyprodukowane. Teraz Absynt producenci muszą przestrzegać treści Tujony UE w napoju, którego wysokość nie może być wyższa niż 10 mg / kg, która jest 10 razy niższa niż w absyntu 100 lat.

Jak każdy silny napój, absynt wymaga pewnego szacunku dla siebie i kultury picia. Procedurę przygotowania porcji absyntu można porównać do rytuałów serwowania tequili. Absynt jest bardzo gorzkim i bardzo mocnym napojem, zawartość alkoholu w nim wynosi około 70-80%, nie przyjmuje się go do picia w czystej postaci iz oczywistych względów jest to trudne. Istnieje kilka sposobów na przygotowanie porcji absyntu.

1.V wąskie i wysokie szklanki wylewa się na 1/5 absyntu, na wierzchu kielicha umieszcza się specjalną łyżkę z otworami, które wkładają kawałek cukru. Poprzez cukier cienki strumień zimnej wody (może być mineralny lub podawany na zioła) wylewa się do krawędzi szkła. Pożądane jest rozpuszczenie cukru. Pijany na pierwszy rzut oka.
2. Tak zwana “droga czeska”: dosłownie kropla absyntu wlewa się do szklanki przez kawałek cukru w ​​wylanej już wodzie.
3. Kawałek cukru jest zwilżony absyntem, zapalony i topi się, cukier spływa do szklanki z absyntem. Rozcieńczony wodą lub sokiem z cytrusów.

Oczywiście, absynt można również kupić w sklepie. W tym przypadku zawartość tujonu w zakupionym nieobecności będzie wynosić od 1 do 10 mg na 1 kg. Jest to tak zwany “euronorm”, bardzo niedoceniany w porównaniu ze starymi przepisami. To jest smak piołunu jest i aura tajemniczości zniknął, i nie jest jasne, dlaczego Picasso namalował „Szklanka absyntu” i cykl obrazów poświęcony miłośników absyntu na różnych etapach ich hobby. I artysta imponował nie tyle smakiem, co pewną czynnością napoju, który oczywiście wtedy był.

W nowoczesnym świecie jest dużo absyntu. Nie jest łatwo je zrozumieć. Po pierwsze, musisz zdecydować, czego chcesz od absyntu – skosztować jego smaku lub doświadczyć jego słynnego działania. Po drugie, warto zastanowić się nad jakością absyntu o zawartości alkoholu mniejszej niż 70%. Faktem jest, że właśnie taki procent utrzymuje zepsute olejki eteryczne z ziół. Absynt z zawartością alkoholu 45% może zawierać barwniki lub sztuczne dodatki. Napis “bez thujone” na etykiecie mówi, że nie ma tujonu w absynie, czyli tam nie ma piołunu. Ten absynt jest niczym więcej niż imitacją, i nie jest wcale jasne, dlaczego go piją. Jest to rodzaj “napoju absyntu” z barwnikami, substancjami słodzącymi i smakiem przypominającym prawdziwy absynt. Ponadto przy wyborze absyntu ważne są informacje na temat zawartości tujonu. Nowoczesne normy ustalają limit 10 mg / kg, ale są marki, które stosują się do starych receptur o zawartości do 100 mg / kg. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu dużej ilości absyntu o wysokiej zawartości tujonu. Nie spożywaj więcej niż 1 do 2 porcji wieczorem..

Absynt można przygotować samemu. To wymaga destylatora, świeżego piołunu, alkoholu i co najważniejsze – cierpliwości. Główne marki absyntu pojawiły się pod koniec XVIII wieku właśnie z takich branż “rękodzielniczych”. Przepis samego napoju jest raczej prosty i wiąże się z odmianami. Piołun w piołunu był znany od starożytności. Na przykład wśród pracujących warstw w Anglii było popularne gorące piwo z suchymi liśćmi piołunu. A w czasach starożytnych istniały różne przepisy na drinki piołunowe. Klasyczna recepta na absynt uważana jest za przepis na Odinier-Pernod. Wydaje się prostsze: suszone piołun, koper i anyż moczone w alkoholu przez co najmniej tydzień. Następnie powstały gotowane w destylatorze do produkcji czystego alkoholu z naparem z ziół, dodać esencje innych aromatycznych ziół, na przykład mięty i innych, filtrowane i butelkowane.

Tutaj przykład starej receptury z 1855 roku (na podstawie jednego litra gotowego napoju).

Składniki:
25 gramów oczyszczonego gorzkiego piołunu (tylko wierzchołek, bez łodyg),
50 gramów anyżu (nasiona puszki),
50 gramów kopru (można nasiona),
950 ml 85% alkoholu.

Przygotowanie:
Zioła moczy się w zimnym alkoholu przez co najmniej tydzień. Pod koniec okresu dodaje się do mieszaniny 450 ml wody i destyluje w zwykłym destylatorze. Rozgrzewka powinna trwać tak długo, jak tylko zioła pozostają w kolbie. Powinno to wynosić około 950 ml destylatu. Powstały powinien być filtrowany przez serwetkę. Bardzo ważne jest, aby upewnić się, że zioła nie są spalone, w przeciwnym razie smak absyntu zostanie zepsuty.
Alkohol jest łatwopalną cieczą. Zachowaj szczególną ostrożność podczas podgrzewania alkoholu!

Jak widać z przepisu, prawie każdy może gotować absynt nawet w domu. Zawsze należy pamiętać nie tylko o tajemniczej lub mitycznej stronie tego tajemniczego napoju, ale także o takich praktycznych rzeczach jak umiar i przestrzeganie tradycji i kultury picia. Absynt, jak żaden inny napój, wymaga szacunku dla siebie, nie toleruje pijaków, i nieuchronnie karze je porannym bólem głowy i niepowodzeniami w pamięci. W tym samym czasie, przy wszystkich prostych zasadach, absynt nadaje lekkości duszy, odprężeniu i przyjemnym doznaniom. A tajemniczy rytuał przyrządzania porcji napoju tworzy niezapomniany mistyczny nastrój wieczoru.

Aleksiej Borodin