Wszystko, co chciałeś wiedzieć o meteorytach, asteroidach i kometach

Meteoryt, który spadł w piątek 15 lutego 2013 r. W Czelabińsku doprowadził do pojawienia się wielu pytań.

Według, meteoryt o średnicy około 15 metrów i wadze 7000 ton wszedł do atmosfery pod kątem około 20 stopni przy prędkości 65 000 kilometrów na godzinę. Przeszedł przez atmosferę przez 30 sekund, po czym podzielił się. Doprowadziło to do wybuchu na wysokości około 20 km nad ziemią, wytwarzając falę uderzeniową o wartości 300 kiloton. W rezultacie ponad 1000 osób zostało rannych.

Fragmenty meteorytu znaleziono niedawno w pobliżu Jeziora Chebarkul.

Wydarzenia takie jak upadek meteorytu po raz kolejny przypominają o potencjalnym niebezpieczeństwie, jakie istnieje w przestrzeni kosmicznej. Czym jest meteoryt, asteroida i kometa? Jak często zdarzają się takie zdarzenia i czy można im zapobiegać??

Meteor jest naukową nazwą “spadającej gwiazdy” i jest świetlistym szlakiem z kosmicznych fragmentów, które znajdują się w ziemskiej atmosferze. Mogą być małe jak ziarenka piasku i duże meteoroidy o rozmiarach do 10-30 metrów. Z reguły płoną w atmosferze, a te, które spadają na Ziemię, nazywane są meteorytami.

Małe upadki zdarzają się co kilka miesięcy, ale ich nie widzimy. Chodzi o to, że dwie trzecie Ziemi składa się z oceanów, więc często tęsknimy za tymi wydarzeniami. Takie duże obiekty, jak ten eksplodowany w Czelabińsku, są znacznie mniej powszechne, co pięć lat. Tak więc w 2008 roku podobne wydarzenie zaobserwowano w Sudanie, ale nikt nie został ranny.

Z reguły takie błyskawiczne ciała przechodzą niezauważone, ponieważ większość teleskopów ma na celu zidentyfikowanie ogromnie potencjalnie niebezpiecznych asteroid. Podczas gdy nie ma broni zdolnej do powstrzymania upadku meteorytu lub asteroidy.

Największy meteoryt Czelabińska po meteorycie Tunguska w 1908 r. Na Syberii, spowodowany przez obiekt w przybliżeniu wielkości asteroidy DA14 2012, bezpiecznie latający w minimalnej odległości 27 000 km od Ziemi 15 lutego 2013 r..

Asteroida jest niebiańskim ciałem, które krąży wokół Słońca, zwykle pomiędzy Marsem a Jowiszem. Asteroidy są również nazywane kosmicznymi szczątkami lub fragmentami pozostawionymi przez układ słoneczny.

Z powodu kolizji niektóre asteroidy emitują z pasa głównego, a kończą na trajektorii przecinającej orbitę Ziemi.

Duże asteroidy nazywane są planetoidami, a obiekty poniżej 30 metrów to meteoroidy.

Asteroid 2012 DA14, latający w piątek, miał około 45 metrów średnicy i ważył około 130 000 ton. Naukowcy uważają, że istnieje około 500 000 asteroid wielkości Asteroid 2012 DA14. Jednak podczas gdy otwarcie mniej niż jeden procent asteroid.

Uważa się, że rzekoma asteroida, która zabiła dinozaury 65 milionów lat temu, miała średnicę około 10-15 km. Gdyby asteroid tej wielkości spadł dzisiaj, to wymazałoby to całą współczesną cywilizację z powierzchni ziemi.

Statystycznie, asteroidy ponad 50 metrów spadają na Ziemię raz na sto lat. Asteroidy o średnicy ponad 1 km mogą zderzać się co 100 tysięcy lat.

Rok 2013 można nazwać rokiem komet, ponieważ możemy natychmiast obserwować dwie najjaśniejsze komety w historii.

Komety są niebiańskimi ciałami naszego Układu Słonecznego, składającymi się z lodu, pyłu i gazu. Większość z nich znajduje się w Obłoku Oorta – tajemniczym obszarze zewnętrznej krawędzi Układu Słonecznego. Okresowo przechodzą blisko Słońca i zaczynają parować. Wiatr słoneczny zamienia tę parę w ogromny ogon.

Większość komet jest zbyt daleko od Słońca i Ziemi, aby można je było zobaczyć gołym okiem. Jasne komety pojawiają się co kilka lat, a jeszcze rzadziej w ciągu roku są tylko dwie komety.

Kiedy mogę oglądać? 10-24 marca 2013 r

Kometa PANSTARRS lub C / 2011 L4 został otwarty w czerwcu 2011 r. za pomocą teleskopu Pan-STARRS 1, znajdującego się na szczycie Haleakala na Hawajach. W marcu 2013 r. Kometa będzie najbliżej Słońca (45 000 km) i Ziemi (164 milionów km).

Chociaż podczas swojego odkrycia kometa PANSTARRS była tępym i odległym obiektem, od tego czasu stała się jaśniejsza.

Kiedy mogę oglądać? Od połowy listopada do grudnia 2013 r

Kometa ISON lub C / 2012 S1 został otwarty 21 września 2012 roku przez dwóch astronomów Witalija Newskiego i Artema Novichonoka za pomocą teleskopu Międzynarodowa naukowa sieć optyczna (ISON).

Obliczenia orbitalne pokazały, że kometa ISON zbliża się do Słońca w odległości 1,2 miliona km. Kometa będzie wystarczająco jasna, aby mogła być widoczna na niebie przy najbliższym podejściu do Słońca w pierwszych tygodniach listopada.

Uważa się, że kometa będzie jaśniejsza od pełni księżyca i będzie widoczna nawet w ciągu dnia.

Czy kometa może zderzać się z Ziemią? Z historii wiadomo, że kometa Shoemaker-Levy 9 zderzyła się z Jowiszem w lipcu 1994 r. i tak się stało pierwsza kolizja komety, obserwowana przez naukowców. Biorąc pod uwagę, że stało się to na niezamieszkanej planecie, wydarzenie stało się bardziej interesującym przykładem niszczycielskich sił wszechświata. Gdyby jednak miało to miejsce na Ziemi, historia zmieniłaby się zupełnie.

Komety różnią się od planetoid nietypową wydłużoną orbitą eliptyczną, to znaczy są usuwane z Ziemi na bardzo duże odległości. Naprzeciwko asteroid znajduje się w pasie asteroid.

Na szczęście pokonanie orbity komety zajmuje wiele lat. Kometa zbliża się do Ziemi co 200 000 lat. Do tej pory nie wiadomo o kometach, które zagrażają naszej planecie w najbliższej przyszłości.

Komety o okresie obiegu przekraczającym 200 000 lat mają mniej przewidywalną orbitę i chociaż istnieje niewielka szansa na kolizję z Ziemią, nie powinny one zostać zapomniane.